Geen Nobelprijs voor ontwikkeling coronavaccin wel voor ‘groenere’ scheikunde

Proline

Proline is een van de twintig aminozuren waarmee (natuurlijke) eiwitten worden opgebouwd (afb: WikiMedia Commons)

Scheikunde (ik heb het zelf ooit gestudeerd) is een raar vak. Bakken en braden noemden wij studenten het destijds wat oneerbiedig. Scheikundigen zijn op zoek naar methodes om nieuwe stoffen te synthetiseren, maar ook om betere methodes te vinden om die stoffen te maken, zoals ook elke kok zijn leven lang doet (m.m.) Nu hebben Benjamin List van het Max Planckinstituut en David MacMillan van Princeton de Nobelprijs voor scheikunde gekregen voor de ontwikkeling van een nieuwe route om verbindingen te maken. Daarmee zou de scheikunde een stukje groener zijn geworden. De Nobelprijs voor geneeskunde gaat niet naar de ontwikkelaars van coronavaccins en die voor natuurkunde naar drie ontwikkelaars van klimaatmodellen Lees verder

Waterstof schone brandstof? Mijn zolen!

Waterstof (met bellen)

Scheikundig symbool voor waterstofgas

Sprookjes zijn van alle tijden zoals verhalen over zuinige auto’s en waterstof als schone brandstof. Die sprookjes leiden een hardnekkig leven. Probleem nummer een is gigantisch. Om waterstof te krijgen heb je erg veel energie nodig. Die energie ben je voor een belangrijk deel kwijt want die ‘verdien’ je maar deels terug door de energie de je wint met de verbranding van waterstof. Opmerkelijk is dat dat energieverlies om waterstof te maken nauwelijks wordt genoemd in alle geestdriftige verhalen over die ‘schone’ brandstof. Lees verder