Hebben halfgeleiders hun langste tijd gehad?

Nieuwe meta-componenten voor elektronica en misschien wel zonnecellen

Nieuwe vacuümcomponenten van metamateriaal zouden de elektronica weer verder op weg kunnen helpen (afb: univ. van Californië)

Ingenieurs van de universiteit van Californië in San Diego hebben naar eigen zeggen de eerste microelektronische component gemaakt zonder halfgeleiders. Door gebruik te maken van metamaterialen, materialen met bijzondere eigenschappen, bouwden ze een elektronisch element met, geactiveerd door een laagvermogenlaser, een tien keer hogere geleidbaarheid, . Met deze halfgeleidervrije componenten zou de ontwikkeling van de elektronica wat snelheid en vermogen betreft weer een tijdje vooruit kunnen en zou ook de ontwikkeling van zonnecellen gebaat zijn, stellen de onderzoekers. Nu worden die ontwikkelingen geremd door de grenzen die het gebruik van halfgeleiders met zich meebrengen. Lees verder

“THz-golven maken computergeheugen 1000x sneller”

RAM-geheugens

RAM-geheugens zijn de werkgeheugens van de computers. Als die in verhouding traag worden dan wordt de computer dat ook

Voor het eerst zou de bruikbaarheid van een alternatieve ommagnetiserings techniek zijn bekeken, waarbij terahertzgolven een rol spelen. Russische onderzoekers kwamen tot de conclusie dat die techniek in vergelijking met de nu gebruikte computer-geheugens 1000 keer sneller zou kunnen maken. Voorlopig kwamen ze nog maar op tien keer uit. Lees verder

DNA gebruikt om eenelektrontransistoren te maken

een eenelektrontransistor van drie goudkorreltjes

De drie goudkorreltje gekoppeld aan een circuit met hulp van een DNA-structuur (afb: Nano Letters)

Finse onderzoekers hebben DNA gebruikt als een soort sjabloon voor het maken van een elektrische schakeling met drie minuscule goudkorreltjes. Die vormen tezamen een een-elektrontransistor. Doel van de onderzoekers was de kleinst mogelijk elektonische componenten te maken, die ook bij kamertemperatuur zijn te gebruiken. Lees verder

Nobelprijs voor de fysica achter supergeleiding e.d.

Hogetemperatuursupergeleiders

In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’ . Toch is nog steeds niet duidelijk hoe supergeleiding werkt, ondanks het werk van de drie kersverse Nobelprijswinnaars.

De Nobelprijs voor de natuurkunde 2016 is toegekend aan drie Britse wetenschappers die een ongewone materiaaltoestand ontdekten in de wereld van de elementaire deeltjes: David Thouless, Duncan Haldane en Michael Kosterlitz. De door het drietal met wiskundige middelen bestudeerde exotische fases zouden wezenlijk zijn voor supergeleiding, wrijvingsloze vloeistoffen en het gedrag van ultradunne magneetlagen. Lees verder

Koolstofnanobuisjes verslaan silicium (voor het eerst)

Veldeffecttransistor van koolstofnanobuisjes

Een knb-transistor op een siliciumoxide/silicium-ondergrond . D en S zijn de elektroden. (afb: Science Advances)

Koolstofnanobuisjes (knb), de geschiedenis herhaalt zich keer op keer, hebben een grootse toekomst voor de boeg, maar nu nog even niet. De buisjes, die er een beetje uitzien als opgerold prikkeldraad (maar dan op nanoafmetingen), zouden vooral in de elektronica opzienbarende dingen kunnen doen, maar dat lukte maar steeds niet. Tot nu toe. Voor het eerst zouden transistoren gemaakt  van koolstofnanobuisjes hun hun siliciumconcurrenten op elektronische eigenschappen hebben verslagen. Lees verder

De geboorte van een fotonelektron met lichttrekken

Elektron bindt licht en krijgt lichteigenschappen

Licht gevangen door een elektron op het oppervlak van een nanokorreltje van een topologische isolator verbeeld door een kunstenaar (afb: Voncenzo Gannini)

Ik weet niet wat ik er van moet denken: een elektron waaraan licht is verbonden. Ik kan me wel voorstellen dat daar leuke dingen mee te doen zijn, zoals het koppelen van optische en elektronische toepassingen, maar hoe zit dat nu? Hoe plak je een foton aan een elektron (en blijft daar nog zitten ook)?
Lees verder

Organische computers op komst (?)

Organische zonnecel

Een organische zonnecel heeft voordelen boven een zonnecel van silicium

Onderzoekers van de Lomonosov-universiteit in Moskou en van het Leibnitz-instituut in Leipzig (D) hebben hebben een organisch molecuul gevonden dat in hun idee de basis zou kunnen vormen van organische elektronica en, uiteindelijk de organische computers. Het molecuul is een afgeleide van (3)-radialeen, een oude bekende, dat gebruikt kan worden om halfgeleiders te maken. Die ontdekking zou ook van belang zijn voor de ontwikkeling van organische lichtdiodes en zonnecellen. Lees verder

Een chip met 1000 processoren

KiloCore, een chip met 1000 processoren

De KiloCore aan het werk

Het is wel leuk om te bedenken dat Siemens en Philips in de jaren 80, zo’n 30 jaar geleden, een megachipproject hadden opgetuigd, een project waarmee ze geheugenchips van 1 miljoen bit wilden maken. Een geheugenchip is en vrij simpel ding. Nu maken onderzoekers van de universiteit van Californië in Davis bekend een veel ingewikkelder chip in elkaar geschroefd te hebben waarop 1000 onafhankelijke processoren geperst zijn, die zo’n 612 miljoen transistoren bevat en in staat zou zijn om 1,78 biljoen (duizendmiljard) instructies per seconde te verwerken. Hallo.  De KiloCore (DuizendKern) is onlangs gepresenteerd op een congres op in Honolulu. Volgens de onderzoekers de eerste ter wereld.
Lees verder

Movidius geeft elektronische apparaten ‘hersens’

Elektronica met 'hersens'

Elektronica met ‘hersens’

Movidius, het bedrijf dat de co-processors van het 3d-project Tango van Google ontwikkeld, zegt een usb-staaf op de markt te gaan brengen waarmee toepassingen voor kunstmatige intelligentie kunnen worden gedraaid op gewone computers en zelfs telefoons maar ook droons of robots. Die apparaten zullen dan wel een krachtiger processor moeten hebben die die ‘neurale netwerken’ kan hanteren, maar die schijnen in ontwikkeling te zijn, onder meer bij Movidius.
Lees verder

Scheikundige maken elektronische ‘cellen’

Miceolabjes als elektronische cellen

De elektronische microlabjes 200X vergroot (afb: Ruhr-universiteit)

Het lijkt een beetje op cellen, de labjes (‘lablets’) die onderzoekers van de Duitse Ruhr-universiteit hebben gemaakt. Ze zijn 140 bij 140 bij 60 µm, waar elektrische pulsjes zorgen voor de energie die nodig is voor de chemische reacties. Het is het idee dat ze op een dag zullen uitgroeien tot een evolutionair systeem. Wat de onderzoekers er precies mee willen is mij niet duidelijk. Ze hebben het over het beïnvloeden van hun omgeving of bewegen gedreven  door concentratieverschillen in hun waterige (neem ik aan) omgeving.  Lees verder