De kwantumcomputer worden allerlei ‘bovennatuurlijke’ gaven toegedicht, maar voorlopig zullen die eerst maar een stuk stabieler moeten worden en de neiging de fout in te gaan moeten onderdrukken. Nu lijkt een wat vergeten onderzoek uit de jaren 90 uitzicht te bieden op kwantumbits die foutloos werken, waarbij gebruik wordt gemaakt van elektronspins op een ‘bedje’ van vloeibaar helium in plaats van in kristallen. Lees verder
Categorie archieven: kwantumcomputer
Gaan we binnenkorten kwantumrekenen via de wolk?
“We hebben http://dx.doi.org/10.1103/PhysRevLett.132.150604“>voor het eerst aangetoond dat kwantumrekenen in de wolk toegankelijk is op een opschaalbare, praktische manier die mensen ook volledige veiligheid en privacy van gegevens zal bieden, plus de mogelijkheid om de authenticiteit ervan te verifiëren”, zegt David Lucas van de universiteit van Oxford. Lees verder
Kwantumeffecten waargenomen bij kamertemperatuur
Die magische kwantumcompu-ter lijkt maar niet echt dichterbij te komen. Een van de vele problemen van de kwantumtechniek is dat die effecten alleen te beïnvloeden lijken bij extreem lage temperaturen (dan hebben we het niet eens over de grote foutgevoeligheid van die techniek). Nu schijnt voor het eerst een kwantumeffect te zijn waargenomen dat doenlijk is bij kamertemperatuur. Onderzoekers konden met behulp van laserlicht niet-magnetisch materiaal magnetiseren. Lees verder
Digitale computer gaat strijd met zijn kwantumzus aan
Kwantum-technologie zou de toekomst zijn en de ‘aloude’ digitale techniek zou het hoofd moeten buigen, maar dat is geen opgelegd pandoer. Nu zeggen onderzoekers dat de aloude bitcomputer kan worden omgevormd tot een sneller en nauwkeuriger rekentuig dan de kwantumcomputer. Waarom een brekebeen als het kwantumrekentuig kiezen als je al iets beters hebt? Lees verder
Wanorde zou goede zijn voor deugdelijke kwantumbits
Het idee was dat kwantumbits, die nogal gauw uit hun ‘doen’ zijn, met uiterste omzichtigheid en zorgvuldigheid omringd moeten worden, maar het tegendeel (b?)lijkt waar. Gooi een zooitje zeldzame aarden bij elkaar, maar er een kristal van en je zou heel degelijke kwabits krijgen. Lees verder
Het schiet al op: nu al kwantumcomputer met 1180 kwantumbits
Kwantum-computers, het wil wat. Terwijl bij de ‘normale’ digitale computers het aantal bits al nauwelijks meer te tellen is, kunnen we het aantal bits op een kwantum-computer nog met de hand tellen. Atom Computing meldt dat het een kwantumrekentuig heeft met maar liefst 1180 bits. Voorlopig zijn dat geen hoeveelheden waar we geen wonderen van kunnen verwachten (als de kwantumcomputer die al ooit kan waarmaken). Lees verder
Licht maakt stroomgeleider isolerend (?)
Onderzoekers uit Duitsland, Slovenië en Italië hebben aangetoond dat een stroomgeleidend materiaal, tantaalsulfide, onder invloed van licht zich ontpopt als isolator. Dat proces is omkeerbaar. Dat biedt mogelijkheden op tal van terreinen zoals energieopslag en kwantumrekenen, stelt het persbericht. Lees verder
Kwantumrekentuigen op hun kwantumvaardigheden getoetst
Al jaren worden kwantumcomputers aangeprezen als magistrale rekenaars, waarbij vergeleken de digitale ‘supercomputers’ stuntelende kleuters zouden lijken, maar vooralsnog is de grote doorbraak uitgebleven (ter vergelijking: in de jaren ’80 werd al hoog opgegeven van kunstmatige intelligentie). Nu hebben onderzoekers vast een toets ontwikkeld die de kwantumvaardigheden van dat type rekentuigen zal kunnen beoordelen. Lees verder
Nanolintjes van grafeen kunnen kwantumtechnologie vooruithelpen
Het blijft martelen met die o zo veelbelovende kwantum-technologie. Ondanks talrijke hoeraberichten waarin weer een nieuwe ‘reuzenstap’ in de richting van het kwantumtijdperk wordt gezet, moet de eerste behoorlijke ‘alleskunner’ nog gebouwd worden. Grafeen is ook zo’n wondermiddel dat voor alles en nog wat te gebruiken is; kennelijk over voor het kwantumrekentuig. Een nieuwe ‘doorbraak’ (?): nanolintjes van grafeen verbinden met stroomgeleidende draadjes. Lees verder
Kwantumcomputers zijn voorlopig nog nergens goed voor
Er is een hoop gedoe over kwantumcomputers, maar voorlopig zijn ze nog steeds absoluut waardeloos, schrijft Michael Brooks in Nature. De kwantumwereld is niet alleen ‘gek’, maar ook moeilijk te beheersen. Dus als je weer eens een geestdriftig verhaal over die ‘alleskunner’ leest temper dan je eigen geestdrift. Brooks zegt niet dat die er niet komt, maar de kwantumcomputer is iets van de lange adem, een beetje zoals kernfusie: al vijftig jaar een belofte is voor ‘over vijftig’ jaar (als je tenminste aan je tritium kunt komen).
Bron: Nature