
Een plaatje van een lichtcomputer? (afb: LightOn)

Een plaatje van een lichtcomputer? (afb: LightOn)

De reflex van een wormpje op aanraking is hetzelfde als het vinden van een nieuw steunpunt van een stok (afb: TU Wenen)
Het petieterige wormpje Caenorhabditis elegans heeft heel kleine ‘hersentjes’ met maar 300 neuronen, maar daarmee kan het beestje doen wat nodig is voor zijn overleving. Onderzoekers hebben nu in kaart gebracht hoe die 300 neuronen het gedrag van het wormpje sturen en hebben dat, wat zij noemen, reflexnetwerk omgezet in een digitaal dat zich precies zo gedraagt als de E. elegans in het wild. Met die gigitale ‘hersentjes’ konden ze een technisch probleem oplossen zonder maar een regel code te schrijven. Lees verder

Een pagina uit het manuscript. De plaatjes hielpen ook niet echt bij de ontcijfering (afb: WikiMedia Commons)
Het is net een jongensboek. Al heel lang wordt er gezocht naar de ontraadseling van het vijftiende-eeuwse Voynichmanuscript, vernoemd naar een Poolse boekhandelaar uit de 19de/20ste eeuw. Al eeuwenlang proberen slimmeriken en wetenschappers dat manuscript te ontcijferen, maar dat is nog steeds niet gelukt. Nu zeggen Canadese onderzoekers dat ze beweren de code gekraakt hebben. Het manuscript zou in het Hebreeuws geschreven zijn geschreven in alfagrammen. Lees verder

Bij en neuraal netwerk kunnen duizenden signalen tegelijkertijd verwerkt worden. De verbindingen tussen de ‘neuronen’ krijgen verschillende ‘gewichten’. Daar moeten kunstmatige synapsen voor zorgen
Technici van het befaamde het MIT in Cambridge (VS) hebben een kunstmatige synaps ontwikkeld, waarbij de elektrische stroomsterkte die de synaps passseert precies geregeld kan worden, net als bij een natuurlijke synaps. Een synaps is een verbinding tussen hersencellen die signalen doorgeeft van de ene cel naar de andere. De onderzoekers bouwden chips met synapsen. Die synapschip bleek, in simulaties, in staat te zijn handschriften met een nauwkeurigheid van 95% thuis te brengen. De kunstmatige synapsen zouden ook gebruikt kunnen worden voor de verbinding tussen een digitaal systeem en de hersens, mogelijk ter vervanging van weggevallen hersenfuncties. Lees verder
Wordt het dan toch waar, dat machines taal in de greep krijgen? Je zou het haast denken als je leest dat onderzoekers een tweetalig kunstmatig intelligent systeem hebben ontwikkeld dat, zonder hulp van mensen, geheel zelfstandig een nieuwe taal aanleert. De resultaten zijn nog niet om over naar huis te schrijven, maar wat niet is kan nog komen (met een zelflerend systeem). Lees verder

Google dreigt het onderzoek op het gebied van ki te gaan overheersen (afb: Google)
In de Britse krant the Guardian staat een brief van Sheila Hayman van het medialab van het MIT in Cambridge (VS). Ze maakt zich bezorgd om de overheersing van Google op het terrein van de kunstmatige intelligentie. Hayman vindt dat de webgigant een nogal armoedige opvatting heeft over ki. Wat meer is, Google lijkt ook het ki-onderzoek aan de universiteiten te gaan overheersen. Zo geeft Google DeepMind ki-‘colleges’ op de universiteiten van Californië en Oxford (Eng) bleek uit het Guardian-artikel waarop ze reageert. Lees verder
Met behulp van functionele magnetische beeldtechnieken (fMRI) kunnen je bepaalde processen in de hersens volgen. Gooi je daar nog eens kunstmatige intelligentie (convolutionele neurale netwerken) tegenaan, dan zou je kunnen ‘gedachten lezen‘, denken onderzoekers van de Purdue-universiteit (VS). Ze denken daarmee de ki vooruit te helpen en nieuwe inzichten te kunnen verwerven in het functioneren van de hersens.
Lees verder

Toronto:…domme stad…
In het juninummer van Volume, een Engelstalig blad over ontwerpen en bouwkunst, stond een artikel over het Google-Urbanisme-project. Dat is bedacht en ontworpen door het Strelka-instituut in Moskou. Wat kort door de bocht moet dat een/één prototype worden voor de (allesbehalve) slimme, door cijfers gestuurde stad. Daarbij biedt Alphabet, het moederbedrijf van Google, zich aan als dienstverlener en uiteraard vliegen daarbij de digitale gegevens, onze digitale gegevens, over en weer, opdat Alphabet ons maar precies op maat gesneden diensten kan aanbieden (pal links voor U is een geweldige bruine kroeg, ik noem maar wat). De steden delen mee in de opbrengsten. In modern, krom Nederlands heet dat een win/win-situatie. Ik zeg het maar weer eens: dat zogenaamd slimme is knap stom…
Lees verder

Het netwerk van zilverdraadjes, ontstaan door zelforganisatie, heeft wel wat weg van dat van hersencellen. Rechts dat zilvernetwerk op een ‘chip’ (midden) (afb: UCLA)
We weten nog steeds niet hoe ze het flikken, maar hersens verslaan de krachtigste computers op vele fronten en zijn daarbij een wonder van energiezuinigheid, zoals overigens het hele menselijke/dierlijke lichaam. Het lichaam vergt een vermogen van 80 Watt, waarvan de hersens een kwart voor hun rekening nemen. Een van de grootste en snelste computers, de K-computer in Kobe (Jap), heeft een vermogen van bijna 10 MW nodig, 10 miljoen Watt. Dat is ongeveer het vermogen dat 10 000 huishoudens nodig hebben voor hun stroomverbruik. In 2013 kostte het die energievretende computer 40 minuten om een simulatie van een seconde te maken van 1% van de hersencapaciteit. Onderzoekers in Californië denken een computer te kunnen bouwen die is geïnspireerd op het echte werk: de hersens. Lees verder

Space X-baas Elon Musk: …voorzichtig met ki… (foto: AFP)
De conclusie van onderzoekers naar de prestaties van kunstmatige intelligentie doet me een beetje denken aan die van een oom van me toen hij in, ik dacht, 1964 the Beatles op tv had gezien: “Mijn zoon van zeven speelt beter gitaar.” Ki-systemen zouden niet bijster slim zijn. De computer mag dan jaren geleden de wereldkampioen schaken Gari Kasparov hebben verslagen en dit jaar de wereldkampioen Go Ke Jie maar de prestaties van ki-systemen zijn niet beter dan van een zesjarige, zo stellen de onderzoekers. Je zou zeggen: het begin van een glorieuze (?) triomftocht. Lees verder