
Schema van de kwantumverbinding via de ‘babysatelliet’ Jinan-1 (afb: universiteit voor wetenschap en technologie (China))

Schema van de kwantumverbinding via de ‘babysatelliet’ Jinan-1 (afb: universiteit voor wetenschap en technologie (China))

Dr. Jian Chen (afb: jianchen.org)
Het gaat hard aan het front van de kwantumtechnologie. Of dat de kwantumcomputer en kwantuminternet ook echt snel werkelijkheid zal maken kan ik als volslagen leek niet zeggen, maar wel dat nu ook China aan de (kwantum)bel trekt. Onderzoekers van de universiteit voor wetenschap en technologie in Hefei rond Jian Chen zouden een kwantumprocessor hebben ontwikkeld die 1015 sneller is dat de snelste (digitale) supercomputer (wat dat ook moge betekenen). Ook de Chinese onderzoekers hebben het weer over een kwantumvoordeel (vaak ook door mij -suprematie genoemd; dat zou betekenen dat de kwantumtechnologie bijna eindeloos vele malen sneller/beter is dan de digitale), maar volgens deze leek is dat vooralsnog vooral vette bluf. Lees verder

Een besturingssysteem voor kwantuminternet (afb: QuTech/TU Delft)

Advantage2 schijnt de nieuwste versie van D-Wave te zijn (afb: D-Wave)

De, bescheiden, Majorana-1-chip (afb: Microsoft/John Brecher)
Onderzoekers van de universiteit van Oxford zijn erin geslaagd om twee kwantumpro-cessoren met elkaar te verbinden en informatie te verzenden met behulp van kwan-tumverstrengeling. Wie weet wordt het ooit nog wat met die kwantumcomputers. Voorlopig is het nog. martelen met die dingen.
Lees verder

De opzet van KRAKEN ziet er varrassend eenvoudig uit met een magnetische fleselektronspectroscoop (MBES) uiterste snelle uv-pulsjes en infraroodpulsen (afb: David Busto et al./Nature Photonics)
Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Lund (Zwe) zouden er voor het eerst in geslaagd zijn de kwantumtoestand van aangeslagen elektronen (fotoelektronen genoemd) te meten. Dit zou het begrip over de wisselwerking tussen licht en materie vergroten, betogen de onderzoekers, maar ik(=as), eenvoudige ziel, had altijd begrepen dat als je de kwantumtoestand van een deeltje (in dit geval een elektron) mat, je die toestand verstoorde. Ik vrees dat mijn wankele (on)begrip van de materie hier een (grote) rol in speelt. Lees verder

De kat in zijn dodelijke kistje (afb: Wiki Commons)
Het verhaal van de kat van Schrödinger die tegelijk dood en levend is, is vaak verteld om de idiotie van de kwantummechanica (in dit geval de superpositie) te verbeelden. Tegelijkertijd is instabiliteit het grote probleem voor onderzoekers om een goed werkende kwantumcomputer te bouwen. Wat er nu aan kwantumcomputers draait is voorzien van een foutcorrector die de kwantummachine op het goede spoor moet houden. Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Nieuw-Zuidwales (UNSW)) denken met een antimoonatoom een kat met zeven levens te hebben gecreëerd, die zeer stabiel zou zijn. Lees verder

Kwantumchip van Equal1 met zes kwantumstippen (afb: arxiv.org/Equal1)
Al vaak is de kwantumcomputer de hemel ingeprezen als een duizelingwekkende versnelling van de informatica, maar voorlopig blijft het nog bij krukken en kreupelen. Nu denken onderzoekers van het bedrijf Equal1 een grote stap gezet te hebben op weg naar kwantumcomputers met miljoenen, stabiele kwantumbits. Dat moet nog blijken. Voorlopig zijn hun resultaten alleen nog gepubliceerd in een niet-beoordeelde versie.
Lees verder
Kwantumcom-puters zijn van die geweldige dingen die taken kunnen uitvoeren waar de beste digitale supercomputers niet aan kunnen tippen wordt er vaak gezegd, maar vooralsnog blijken dat soort uitspraken nog steeds veel gebakken lucht te bevatten. De nieuwe Willow-kwantumcomputer (Willow is de naam van de kwantumchip met 105 kwantumbits) van Google zou nieuwe records hebben gevestigd, maar de vraag is nog steeds: wat kan zo’n kwantumding? Lees verder