Kwantumtoestand van fotoelektronen voor het eerst gemeten (?)

KRAKEN-techniek om kwantumtoestand te bepalen van fotoelektron

De opzet van KRAKEN ziet er varrassend eenvoudig uit met een magnetische fleselektronspectroscoop (MBES) uiterste snelle uv-pulsjes en infraroodpulsen (afb: David Busto et al./Nature Photonics)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Lund (Zwe) zouden er voor het eerst in geslaagd zijn de kwantumtoestand van aangeslagen elektronen (fotoelektronen genoemd) te meten. Dit zou het begrip over de wisselwerking tussen licht en materie vergroten, betogen de onderzoekers, maar ik(=as), eenvoudige ziel, had altijd begrepen dat als je de kwantumtoestand van een deeltje (in dit geval een elektron) mat, je die toestand verstoorde. Ik vrees dat mijn wankele (on)begrip van de materie hier een (grote) rol in speelt. Lees verder

De ‘kat’ met zeven levens zou kwantumcomputers stabiliteit geven

De kat van Schrödinger

De kat in zijn dodelijke kistje (afb: Wiki Commons)

Het verhaal van de kat van Schrödinger die tegelijk dood en levend is, is vaak verteld om de idiotie van de kwantummechanica (in dit geval de superpositie) te verbeelden. Tegelijkertijd is instabiliteit het grote probleem voor onderzoekers om een goed werkende kwantumcomputer te bouwen. Wat er nu aan kwantumcomputers draait is voorzien van een foutcorrector die de kwantummachine op het goede spoor moet houden. Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Nieuw-Zuidwales (UNSW)) denken met een antimoonatoom een kat met zeven levens te hebben gecreëerd, die zeer stabiel zou zijn. Lees verder

Lukt het dan toch met die vermaledijde kwantumcomputer?

Kwantumchip van Equal1

Kwantumchip van Equal1 met zes kwantumstippen (afb: arxiv.org/Equal1)

Al vaak is de kwantumcomputer de hemel ingeprezen als een duizelingwekkende versnelling van de informatica, maar voorlopig blijft het nog bij krukken en kreupelen. Nu denken onderzoekers van het bedrijf Equal1 een grote stap gezet te hebben op weg naar kwantumcomputers met miljoenen, stabiele kwantumbits. Dat moet nog blijken. Voorlopig zijn hun resultaten alleen nog gepubliceerd in een niet-beoordeelde versie.
Lees verder

Is de ‘superkwantumchip’ Willow van Google een treurwilg?

Superkwantumchip Willow

De ‘superkwantumchip’ Willow (afb: Google Quantyum AI)

Kwantumcom-puters zijn van die geweldige dingen die taken kunnen uitvoeren waar de beste digitale supercomputers niet aan kunnen tippen wordt er vaak gezegd, maar vooralsnog blijken dat soort uitspraken nog steeds veel gebakken lucht te bevatten. De nieuwe Willow-kwantumcomputer (Willow is de naam van de kwantumchip met 105 kwantumbits) van Google zou nieuwe records hebben gevestigd, maar de vraag is nog steeds: wat kan zo’n kwantumding? Lees verder

In Nederland kwantumverbinding van 25 km aangelegd

QuTechEen internationale onderzoeksgroep onder leiding van QuTech in Delft , een samenwerking tussen de TU Delft en onderzoeks-organisatie TNO, heeft een netwerkverbinding tussen kwantum-processoren aangelegd tussen Delft en Den Haag van 25 km. Dat wordt in Delft gezien als een belangrijke vooruitgang van vroege onderzoeksnetwerken in het lab naar een toekomstig kwantuminternet. De groep ontwikkelde volledig onafhankelijk werkende knooppunten en integreerde deze via optische vezel. Lees verder

Digitale computer is nog (lang?) niet verslagen door de kwantumneef

Opsluiting

Opsluiting zou de oorzaak zijn dat een kwantumprobleem makkelijk is op te lossen met een digitale computer (afb: Flatironinstituut)

Telkens als de kwantumcomputer ter sprake komt gaat het over verbazing-wekkende dingen die zo’n kwantum-rekentuig kan, maar de vraag is of die hoge verwach-tingen ook echt uitkomen (en ten koste van wat?). Nu duikt er een verhaal op waar de aloude digitale het kwantumgenie heeft verslagen. Hoe een klassiek rekentuig een kwantumcomputer versloeg in zijn eigen terrein. Lees verder

Een kwantumcomputer die werkt op/met één foton (?)

Eenfotonkwantumcomputer

De eenfotonkwantumcomputer ziet er verrassend simpel uit (afb: Weng & Chuu Tsinghua-uni/Physical Review Applied)

Twee onderzoekers in Taiwan zeggen een computer ontwikkeld te hebben die op slechts één foton (lichtdeeltje) is gebaseerd.  Het zou niet alleen de kleinste kwantumcomputer tot nu toe zijn, maar, anders dan veel andere (ideeën voor) kwantumcomputers, werken bij kamertemperatuur. Het kwantumding zou complexe wiskundige taken aan kunnen, zoals het ontbinden van een getal in priemgetallen. Dit zou mogelijk zijn doordat dat foton 32 dimensies heeft in de vorm van optische modi die gegevens kunnen verwerken en opslaan. Lees verder

Een kwantumchip met miljoenen kwabits? Het lijkt mogelijk

Zuiver silicium

Een plak silicium wordt beschoten met lichte siliciumionen ter vervanging van de zwaardere isotopen (29 en 30) (afb: David Jamieson et. al/ Nature)

Een manier om heel zuivere siliciumplakken te maken zou de weg openen naar een kwantumchip met miljoenen kwantumbits. Dat begint er op te lijken. Nu zitten ‘we’ nog maar op een paar honderd kwabits. David Jamieson van de Universiteit van Melbourne en medeonderzoekers hebben daartoe fosforatomen geïmplanteerd in zeer zuiver silicium. Overigens zeggen onderzoekers van de universiteit van Bazel ook zo’n prestatie te hebben geleverd met spins van ‘gaten’, ook met silicium.
Lees verder

Spintronische computer belooft snel en energiezuinig te worden

Skyrmionen

Skyrmionen in een ‘spoor’ (afb: Bruno Bourgeois en Olivier Bouille)

Spintronica en skyrmionen houden een belofte in van snellere computers die veel minder energie vergen (een factor 1000 minder, verwachten onderzoekers), niet in de laatste plaats doordat die magnetische nanobolletjes (skyrmionen) zowel kunnen dienen als geheugenelement dat ook zijn te gebruiken voor de verwerking van gegevens. Lees verder