
De chip van de toekomst?
De chip van de toekomst?
Stephanie Wehner van de TU Delft (afb: TU Delft)
Er wordt veel geschreven en gedelibereerd over kwantumcomputers en de grote ‘zegeningen’ die die apparaten ons zouden kunnen brengen. Die ‘zegeningen’ zitten nog, maar intussen hebben kwantumonderzoekers van de TU Delft alvast eens de contouren van een kwantumweb omschreven. Die zou er wel eens eerder kunnen zijn dan de kwantumcomputer. De onderzoekers hebben het over enkele jaren. Lees verder
Onderzoekers van, onder meer, het onderzoeksinstituut MESA+ van de Universiteit Twente zijn er, in samenwerking met collega’s uit Delft en Eindhoven, in geslaagd om nanodraadjes te ontwikkelen waarmee je individuele elektronen kunt invangen in een ‘kwantumstip’, die tevens supergeleiding vertonen. Hierdoor zouden ze een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van kwantumcomputers, denken de onderzoekers. Ze hebben het zelfs over het bijna ideale materiaal voor kwantumeffecten al zijn ze er niet zeker van dat hun vinding het ideale materiaal is voor de bouwstenen van een kwantumrekentuig.. Lees verder
Een kunstenaarsimpressie van een lithiumhydridemolecuul dat zijn energiegrondtoestand nadert (afb: IQOQI Innsbruck)
Links de ’trommelvelletjes’ van aluminium, rechts het siliciumbalkje (afb: Mika Sillanpää/Aalto-univ. en, R. Riedinger et al)
Onderzoekers zijn er in geslaagd trommelvelachtige structuren en inkrimpende en uitzettende siliciumbalkjes met elkaar te verstrengelen. De trommelvelletjes en microbalkjes zouden met het blote oog waarneembaar zijn (vooropgesteld dat die in goede conditie zijn), in ieder geval met een vergrootglas. We hebben het dan over het verschijnsel dat Einstein ooit spookachtig noemde. Verstrengeling lijkt niet alleen in de wereld van elektronen en atomen voor te komen. Dat biedt mogelijkheden. Lees verder
Een kwantumchip met 20 regelbare en meervoudig te verstrengelen kwantumbits van de uni van Wenen (afb: univ. va n Wenen)
Laten we nog maar even aannemen dat kantumcomputers wondermachines zijn, maar vooralsnog kampen onderzoekers op dit terrein met grote problemen, waarvan instabiliteit lang niet de enige is. Nu zou het onderzoekers gelukt zijn een kwantumchip met maar liefst twintig kwantumbits te hebben gemaakt, waarbij kwantumbits onderlinge, meervoudige verstrengeling vertoonden. Het zou de grootste kwantumchip zijn met stuurbare kwantumbits, waarbij meervoudige verstrengeling is aangetoond. Lees verder
De Stoppelden met maar liefst 72 kwabits (afb: Google)
Kwantumcomputers zouden wat kunnen, maar voorlopig is het nog alleen maar martelen met die dingen. Het aantal kwantumbits op een processor is nog steeds heel bescheiden en daarmee de prestaties. Google schijnt nu een chip ontwikkeld te hebben met maar liefst 72 kwantumbits. Tot nu beschikte het bedrijf over een kwantumcomputer met maar liefst negen kwabits. Lees verder
Wiskundige Gil Kalai
Twee in serie geschakelde kwantumcomputers, waarvan een van IBM, hebben de bindingsenergie van een deuteriumkern berekend. Deuterium is zwaar waterstof met in de kern naast de gebruikelijke proton ook nog een neutron (vandaar zwaar). Wordt het dan wat met die kwantumcomputer, die door nogal wat mensen wat gezien als een magistrale alleskunner waarbij de huidige binaire computers geheel in het niet vallen? Wiskundige Gil Kalai van de Hebreeuwse universiteit in Jeruzalem gelooft er niet in. De instabiliteit van de kwantumbits blijft volgens hem de Achilleshiel van de kwantumcomputer. Kwantumcomputers kunnen niet, zelfs niet in principe, denkt hij. Als ze werken zullen ze nauwelijks beter zijn dan de klassieke binaire rekentuigen.
Lees verder
Een siliciumchip met twee supergeleidende kwantumbits (afb: Aalto-univ.)
Het Canadese bedrijf D-Wave Systems beweert al jaren kwantumcomputers te bouwen, maar in wetenschappelijke kring is dat nog lang geen uitgemaakte zaak. Nu gaat de Fin Mikko Möttönen van de Aalto-universiteit in Helsinki (Fin) met collega’s een echte (?) kwantumcomputer bouwen, althans ontwikkelen. Hij heeft daar bijna € 1 miljoen voor gekregen. Dat lijkt me wat aan de krappe kant, maar ik heb geen flauw idee wat daar bij komt kijken. Misschien bouwt hij dat ding wel van eierdozen. Lees verder
Het majoranahekje (afb: TU Delft)
Nederlandse natuurkundigen denken de komst van de kwantum-computer een stuk dichterbij te hebben gebracht. Ze hebben een geheugenelement voor kwantumcom-puters ontwikkeld dat in zichzelf bestand is tegen verstoringen, een groot probleem voor kwantumcomputers. Lees verder