De diversiteit van onze darmflora is de laatste 150 jaar sterk verarmd
Darmbacteriën blijken (ook) invloed te hebben op de werking van medicijnen. Binnenkort zul je wellicht eerst een poepmonster moeten inleveren alvorens je behandelend arts je een medicijn voorschrijft. Lees verder
Veenbessen
Plaques (groen) in de hersens van onbehandelde en behandelde muisjes (rechts) (afb: univ. van Chicago)
Een langdurige antibioticakuur heeft bij mannelijke muisjes met Alzheimer de ontstekingen in de hersens verminderd en de vorming van eiwitklonteringen vertraagd. Vreemd genoeg gebeurde dat bij de vrouwtjes niet.
Lees verder
Droevig resultaat (afb: TranspariMED)
September vorig jaar meldde ik hier het resultaat van een onderzoek waaruit bleek dat in de EU, ondanks de verplichting, van de helft van de klinische proeven die in de EU worden gehouden geen resultaten zijn gepubliceerd. De universiteiten bleken de grootste zondaars op dit vlak. Uit een nieuwe inventarisatie van klinisch onderzoek aan dertig vooraanstaande Europese universiteiten blijkt dan van slechts 17% de resultaten worden gepubliceerd. De Erasmus-universiteit, de UvA, Leiden, Gent en de Franstalige universiteit in Brussel scoorden minimaal (0%). Die droevige score deelden ze met de eerbiedwaardige uni van Heidelberg. Lees verder
Longkankercellen
Een E. coli
Ach ja, zo leer je nog eens wat: zilver schijnt al zeker tweeduizend jaar gebruikt te worden als geneesmiddel tegen bacteriële infecties. Nu steeds meer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, er is zelfs sprake van een resistentiecrisis, lijkt dat edelmetaal een rentree te gaan maken. Het zou gebleken zijn dat een zilversuspensie in combinatie met moderne antibiotica tien tot duizend maal effectiever werkt dan zonder dat metaal. Zelfs resistente bacteriestammen blijken die combinatie niet te overleven. Lees verder
De zeeworm Eulalia viridis (afb: WikiMedia Commons)
Er zijn mensen die denken dat de natuur de middelen levert om ons te weren tegen vele zo niet alle kwalen en aandoeningen. Feit is dat er regelmatig verhalen opduiken over stofjes die in de natuur voorkomen en die effect blijken te hebben bij de bestrijding van ziektes. Russische onderzoekers hebben in de Troitsabaai in de Japanse Zee weekdieren hebben gevonden die stoffen produceren met een grote antitumor- en antimicrobiële activiteit. Lees verder
Brian Shoichet (afb: UCSF)
Scheikunde en in het verlengde daarvan artsenijkunde (farmacologie) zijn moeizame vakken, waarin met vallen en opstaan wordt gezocht naar veelbelovende verbindingen. In de farmacologie gaat het dan om medicijnen en farmabedrijven rechtvaardigen hun vaak extreem hoge prijzen met de moeizaamheid van de zoektocht naar werkzame geneesmiddelen. Dat moet beter kunnen dachten wetenschappers van de universiteiten van Californië en Noord-Carolina in de VS. We maken een bibliotheek van honderden miljoenen verbindingen, ook nog nooit gesynthetiseerde, en kijken dan met behulp van het rekentuig naar de geneeskundige mogelijkheden van die stoffen. Dat zou de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen aanzienlijk kunnen versnellen, denken ze. Lees verder
De ziektelast (niet alleen het sterftecijfer) per 100 000 inwoners in de EU (min Griekenland) plus Noorwegen en IJsland als gevolg van antibioticaresistentie (afb: the Lancet)
Al jaren wordt er gesproken over de dreigende onwerkzaamheid van antibiotica. Door overvloedig gebruik van die middelen zijn diverse bacteriestammen ongevoelig geworden voor diverse antibkotica. Onderzoekers hebben nu een uitgezocht wat het dodelijk gevolg is van die toenemende multiresistentie bij bacteriën. Daardoor kunnen nu (nog)~ eenvoudig te behandelen infecties dodelijk worden. De onderzoekers kwamen uit op een aantal van 33 000 doden in 2015 in, grofweg, in de EUplus. Dat sterftecijfer is sedert 2007 groeiende. Lees verder
Er wordt, begrijp ik, overal in de wereld onderzoek gedaan naar veroudering en hoe die ‘ziekte’ kan worden teruggedrongen. Ik heb het hier even niet om de gevolgen van wat er gebeurt als we allemaal 200 jaar worden, maar over een succesje (?) van Yale-onderzoekers op dit terrein. Die slaagden er in om wormpjes (Caenorhabditis elegans) met een cocktail van drie stoffen bijna twee zo oud te laten worden als wormpjes die dat ‘levenselixer’ niet hadden genoten. Zoiets zou nog nooit eerder zijn bereikt bij volwassen dieren (diertjes). Lees verder