Onooglijke parasitair varentje heeft enorm DNA

Genoom Tmesipteris-oblanceolata

Het genoom van de Tmesipteris-oblanceolatavaren is voorlopig de grootste. Vooral planten blijken enorme genomen te hebben (rechts) (afb: Ilia Leitch et. al/Cell)

Een plant, in feite een parasiet die geen eigen wortels heeft en groeit op een boombast, schijnt het langste DNA te hebben (pdf-bestand) dat tot nu toe gevonden is. Uitgerekt zou dat molecuul maar liefst zo’n 106 m lang zijn (het DNA-molecuul van de mens uit, uitgerekt, zo’n 2 m lang). Er zijn meer planten die bijzonder grote DNA-moleculen hebben. Waarom dat zo is is voor de biologen en genetici onder ons nog steeds een groot vraagstuk. Lees verder

Zonder zes micro-RNA’s wordt foetus met Y-chromosoom een vrouwtje

Het Y-chromosoom

Het Y-chromosoom

Als bij muisembryo’s de aanmaak van zes kleine RNA-moleculen (microRNA’s) dan blijken vruchten met het mannelijke Y-chromosoom toch vrouwtjes te worden, zo konden onderzoekers rond Rafael Jiménez van de universiteit van Granada (Sp) constateren. Die microRNA’s blijken een belangrijke rol te spelen in de geslachtsbepaling van zoogdieren (in ieder geval van muisjes). Kennelijk maken niet alleen de geslachtschromosomen (de X– en Y-chromosoom) uit of een foetus mannelijk of vrouwelijk wordt. Lees verder

Veganist en toch leren schoenen? Dat kan

bacterieel 'leer'

De bovenkant van een schoen van bacterieel ‘leer’ (afb: Tom Ellis et. al/ICL)

Onderzoekers van het Imperiale College in Londen hebben bacteriën genetisch zo veranderd dat die ‘leer’ fabriceren en dat nog een kleurtje geven ook, zonder ook maar een enkel dier, behalve misschien de productiebacteriën, te hoeven kwellen en die ook niet van dat vermaledijde kunststof zijn (wat misschien niet helemaal terecht is wat de kunststoffen betreft, zeg ik=as). Lees verder

Duizenden genvarianten beïnvloeden hersenstructuur en daarmee intelligentie

Hersens

De verschillende delen van de hersenschors. Frontale kwab wordt ook voorhoofdskwab genoemd (afb: WikiMedia Commons)

Intelligentie is behoorlijk erfelijk bepaald. Verschillend onderzoek heeft aangetoond dat duizenden allelen (genvariaties) met kleine effecten bijdragen aan de verschillen in intelligentie. Polygene scores (PGS), die deze effecten combineren tot één genetische, samenvattende maat, worden steeds vaker gebruikt om polygene effecten in onafhankelijke steekproeven te onderzoeken.
Terwijl de PGS een aanzienlijke deel van de variantie in intelligentie verklaart, is het nog grotendeels onbekend hoe de hersenstructuur en -functie deze relatie beïnvloeden. Mensen met een hogere PGS voor opleidingsniveau en intelligentie blijken ook hogere scores te hebben op cognitieve tests en een groter hersenoppervlak en dichtere vezelconnectiviteit. Zowel het aantal verbindingen tussen hersencellen als het oppervlak van hersengebieden bleken de relatie tussen PGS en cognitieve prestaties positief te beïnvloeden, zo constateerden de onderzoeksters rond Dorothea Metzen van de Ruhruniversiteit in Bochum. Lees verder

Dwarslaesie te repareren (bij ratten)(?)

Herstel zenuwbeschading rat (?)

Het herstel van de zenuwbeschadiging aan de voorpoot van de rat schijnt maar tijdelijk te werken (afb: Amy Rochford et. al)

Al vele tientallen jaren zijn onderzoekers op zoek naar een methode om een breuk van de zenuwbanen in het centrale zenuwstelsel te repareren, maar ondanks allerlei hoopvolle onderzoeksresultaten schijnt dat nog steeds niet (goed) gelukt te zijn. Beschadiging van het centrale zenuwstelsel kan door een dwarslaesie leiden tot verlamming. Onderzoekers zouden nu met een combinatie van stamcellen en zachte elektroden bij ratten goede resultaten hebben behaald. Lees verder

Sprinkhaan blijkt een veel groter DNA dan mens te hebben

Siberische klappersprinkhaan

Bryodemella tuberculata oftewel de Siberische klappersprinkhaan heeft, voorlopig, de grootste (afb: WikiMedia Commons)

De Siberische klappersprinkhaan blijkt een enorm genoom te hebben, zo ontdekten onderzoekers van het Leibnitzintsituut voor biodiversiteitsverandering en van de Tsjechische academie van wetenschappen. Dat schijnt maar liefst zeven keer zo groot te zijn als dat van het aardse ‘opperwezen’ (de mens). De grootte wordt bepaald aan de hand van het gewicht. Die van de klappersprinkhaan bleek 21,96 pg te zijn (p staat voor pico=10-12. Lees verder

Tweemiljoen jaar oud DNA ontsluit een groen Groenland

Noord-Groenland 2 miljoen jaar geleden

Zo zou het noorden van Groenla nd er tweemiljoen jaar geleden kunnen hebben uitgezien (afb: Beth Zaiken)

Op basis van tweemiljoen jaar oud DNA hebben onderzoekers een beeld geconstrueerd van het leven in het noordelijkste deel van Groenland. Dat zou er veel groener uitgezien hebben dan nu. Het was destijds tussen de 11°C en 19°C warmer dan nu.
Lees verder

Enzymbehandeling van embryo in de schoot heelt genetische ziekte

ziekte van Pompe

Het glycogeen wordt niet afgebroken vanwege ontbreken van het enzym GAA

Met een enzym-behandeling van de embryo in de baarmoeder lijkt het nu bijna anderhalf jaar oude meisje gezond te zijn. Het bleek dat de vrucht de ziekte van Pompe had, een zeldzame erfelijke ziekte. Dit zou de eerste behandeling in zijn soort zijn die op die wijze is uitgevoerd. Mogelijk dat ook andere erfelijke aandoeningen op deze wijze zijn te behandelen, stellen de betrokken artsen en onderzoekers. Lees verder

Na de mammoet ook weer de Tasmaanse tijger gerevitaliseerd?

Tasmaanse tijger Benjamin

Benjamin in 1933 (afb: WikiMedia Commons)

Er zijn altijd weer onderzoekers die uitgestorven dieren weer tot leven willen wekken, waarom dan ook. Mammoeten vormen een bij uitstek revitaliseerbare diersoort, maar vlak de Tasmaanse tijger (of buidelwolf) niet uit. Die is pas in de jaren 30 (1936) uitgestorven, wat korter geleden dus dan de mammoet. Dan zijn de kansen op succes een tikkie groter, maar waartoe? Lees verder