Een stukje erbium (afb: WikiMedia Commons)
Het idee was dat kwantumbits, die nogal gauw uit hun ‘doen’ zijn, met uiterste omzichtigheid en zorgvuldigheid omringd moeten worden, maar het tegendeel (b?)lijkt waar. Gooi een zooitje zeldzame aarden bij elkaar, maar er een kristal van en je zou heel degelijke kwabits krijgen. Lees verder
Kwantum-computers, het wil wat. Terwijl bij de ‘normale’ digitale computers het aantal bits al nauwelijks meer te tellen is, kunnen we het aantal bits op een kwantum-computer nog met de hand tellen. Atom Computing meldt dat het een kwantumrekentuig heeft met maar liefst 1180 bits. Voorlopig zijn dat geen hoeveelheden waar we geen wonderen van kunnen verwachten (als de kwantumcomputer die al ooit kan waarmaken). Lees verder
Lab van Fausti (afb: univ. v. Triëst)
Onderzoekers uit Duitsland, Slovenië en Italië hebben aangetoond dat een stroomgeleidend materiaal, tantaalsulfide, onder invloed van licht zich ontpopt als isolator. Dat proces is omkeerbaar. Dat biedt mogelijkheden op tal van terreinen zoals energieopslag en kwantumrekenen, stelt het persbericht. Lees verder
De test verloopt in twee stappen ( afb: Eisert et. al./Nature)
Al jaren worden kwantumcomputers aangeprezen als magistrale rekenaars, waarbij vergeleken de digitale ‘supercomputers’ stuntelende kleuters zouden lijken, maar vooralsnog is de grote doorbraak uitgebleven (ter vergelijking: in de jaren ’80 werd al hoog opgegeven van kunstmatige intelligentie). Nu hebben onderzoekers vast een toets ontwikkeld die de kwantumvaardigheden van dat type rekentuigen zal kunnen beoordelen. Lees verder
Door vorm en de toevoeging van atomen kunnen de nanolintjes andere natuurkundige eigenschappen krijgen (afb: EMPA)
Het blijft martelen met die o zo veelbelovende kwantum-technologie. Ondanks talrijke hoeraberichten waarin weer een nieuwe ‘reuzenstap’ in de richting van het kwantumtijdperk wordt gezet, moet de eerste behoorlijke ‘alleskunner’ nog gebouwd worden. Grafeen is ook zo’n wondermiddel dat voor alles en nog wat te gebruiken is; kennelijk over voor het kwantumrekentuig. Een nieuwe ‘doorbraak’ (?): nanolintjes van grafeen verbinden met stroomgeleidende draadjes. Lees verder
Er is een hoop gedoe over kwantumcomputers, maar voorlopig zijn ze nog steeds absoluut waardeloos, schrijft Michael Brooks in Nature. De kwantumwereld is niet alleen ‘gek’, maar ook moeilijk te beheersen. Dus als je weer eens een geestdriftig verhaal over die ‘alleskunner’ leest temper dan je eigen geestdrift. Brooks zegt niet dat die er niet komt, maar de kwantumcomputer is iets van de lange adem, een beetje zoals kernfusie: al vijftig jaar een belofte is voor ‘over vijftig’ jaar (als je tenminste aan je tritium kunt komen).
Bron: Nature
De H2-processor waarmee de Quantinuumonderzoekers hun niet-abelse anyonen mee creëerden en manipuleerden (afb: quantinuum.com)
Zo werken logische lichtpoorten (groen) (afb: univ van Aalto/Yi Zhang et.al.)
Zo ziet volgens A. Mueller van Caltech een wormgat er uit….
Kwantummechanici hebben een proef ontwikkeld waarmee ze het gedrag en de dynamica van een speciale vorm van wat een wormgat heet kunnen bestuderen.
Lees verder
De Borealis van Xanadu (afb: xanadu.ai)
De kwantumcom-puter komt er aan en die verhalen daarover worden meestal ingeleid met de fabelachtige mogelijkheden die dat ding zou hebben. Daar zijn al vaak vraagtekens bij gezet. Ook het goede oude digitale rekentuig blijft zich ontwikkelen, terwijl de kwantumcomputer tegen vele problemen blijft aanlopen. Voorlopig is de kwantumcomputer alleen nog maar een veelbelovende leerling die zijn belofte nog maar eens moet zien waar te maken. Lees verder