De structuur van het eiwit TDP-43 (afb: WikiMedia Commons)
Vaak worden de ziekte van Alzheimer over een kam geschoren, maar hoewel Alzheimer de meest voorkomende vorm van dementie is is dementie niet identiek met Alzheimer. En ook Alzheimer blijkt niet altijd Alzheimer te zijn zoals onderzoekers van, onder meer, het medisch centrum van de Rush-universiteit in Chicago ontdekten. Lees verder
De uitloper (dendriet) zorgt voor het elektrische contact met andere zenuwcellen (afb: Wikicommons)
Longkankercellen
De kankercelanalysator van Nagrath (afb: univ. van Michigan)
Om er achter te komen wat de aard van een gezwel is en of er uitzaaiingen dreigen/zijn wordt meestal een stukje tumorweefsel onderzocht. Het lijkt er op dat die operatieve ingreep binnen niet al te lange tijd tot het verleden zou kunnen behoren. Onderzoekers zouden een manier gevonden hebben om met behulp van een draagbaar apparaatje kankercellen uit het bloed te verzamelen. Dierproeven met honden zouden goede resultaten hebben laten zien. Lees verder
Een te veel aan hygiëne is niet schuld stijging allergieën en autoimmuunziektes
De hygiënehypothese gaat over het idee dat we ons afweersysteem moeten trainen door ons bloot te stellen aan ziekteverwekkers. De toename van allergieën en autoimmuunziektes in onze samenleving zou een gevolg zijn van onze te hygiënische omgeving. Onze afweer wordt zo niet voldoende geoefend. Volgens de Britse hoogleraar Sally Bloomfield is daar weinig bewijs voor en ondermijnt die hypothese de volksgezondheid. Lees verder
Een E. coli
Ach ja, zo leer je nog eens wat: zilver schijnt al zeker tweeduizend jaar gebruikt te worden als geneesmiddel tegen bacteriële infecties. Nu steeds meer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, er is zelfs sprake van een resistentiecrisis, lijkt dat edelmetaal een rentree te gaan maken. Het zou gebleken zijn dat een zilversuspensie in combinatie met moderne antibiotica tien tot duizend maal effectiever werkt dan zonder dat metaal. Zelfs resistente bacteriestammen blijken die combinatie niet te overleven. Lees verder
Jonathan Stamler in zijn lab (afb: Case-univ.)
Het is al langer bekend dat bacteriën in de darmflora meer doen dan ‘meehelpen’ bij de stofwisseling. Het blijkt nu dat ze ook invloed hebben op de genen van de cellen van hun gastheer/vrouw, zo bleek uit onderzoek bij wormpjes. Ze ‘communiceren’ met die cellen via een simpel stofje: NO, monostikstofmonoxide). Die ‘conversatie’ zou van grote invloed zijn op ook onze gezondheid. Lees verder
B-cellen met verschillende specifieke antigeenreceptoren (afb: WikiMedia Commons)
Ik heb al vaker de loftrompet gestoken over dat geweldige afweersysteem van ons. Dat zit zo verduiveld listig in elkaar, maar, zoals vrijwel altijd, gaat ook dat prachtige systeem wel eens in de fout. Het schijnt dat ons afweersysteem nooit terdege is onderzocht en dat heeft vooral met de omvang te maken. Die klus zou miljarden malen groter zijn dan de ontsleuteling van het genoom: het menselijk vaccinproject. Onderzoekers van de Vanderbiltuniversiteit en het supercomputercentrum in San Diego hebben de handen ineen geslagen om deze gigantische noot te kraken. In het eerste deel van wat waarschijnlijk een boek met vel hoofdstukken zal worden hebben de onderzoekers zich gericht op een cruciaal onderdeel van de geweldige systeem: de genen die coderen voor het B-celreceptorrepertoire. Lees verder
John Bienenstock (l) en Paul Forsythe denken met poeptransplantaties stress en depressies te kunnen bestrijden
Onze darmflora heeft op veel zaken invloed, zelfs op onze hersens, maar waar die nu precies uit bestaat schijnt nooit uitputtend te zijn onderzocht. Nu hebben onderzoekers eens beter in die smurrie gekeken en met behulp van DNA-materiaal daarin zo’n tweeduizend verschillende tot nu toe nog onbekende darmbewoners aangetroffen. Overigens is die darmflora van verschillende factoren afhankelijk, onder meer het voedselpatroon, en heeft niet overal en bij iedereen dezelfde samenstelling. Lees verder
Brian Shoichet (afb: UCSF)
Scheikunde en in het verlengde daarvan artsenijkunde (farmacologie) zijn moeizame vakken, waarin met vallen en opstaan wordt gezocht naar veelbelovende verbindingen. In de farmacologie gaat het dan om medicijnen en farmabedrijven rechtvaardigen hun vaak extreem hoge prijzen met de moeizaamheid van de zoektocht naar werkzame geneesmiddelen. Dat moet beter kunnen dachten wetenschappers van de universiteiten van Californië en Noord-Carolina in de VS. We maken een bibliotheek van honderden miljoenen verbindingen, ook nog nooit gesynthetiseerde, en kijken dan met behulp van het rekentuig naar de geneeskundige mogelijkheden van die stoffen. Dat zou de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen aanzienlijk kunnen versnellen, denken ze. Lees verder