Categorie archieven: mensen

Agent (=mens) is informatie rap kwijt

Geplaatst op door
Beantwoorden

Agenten zijn al snel een groot deel van de gepresenteerde informatie en opdrachten vergeten die ze bij een briefing hebben gekregen. Dit blijkt uit een onderzoek van het Crisislab van de Radboud-universiteit.
De briefing is voor veel agenten het begin van hun dienst. Ze horen daar wat ze moeten doen en waar ze op moeten letten. In het rapport – gemaakt in opdracht van het programma Politie & Wetenschap – legt een agent uit wat er mis kan gaan als de informatie niet blijft hangen. Bij een aanhouding verzuimde hij een gevaarlijke inbraakverdachte direct in de boeien te slaan. De agent was de informatie diezelfde ochtend bij de briefing ( ‘zeer agressief en vuurwapengevaarlijk’)  straal vergeten.
De onderzoekers hielden geheugentests vlak na politiebriefings in de regio’s Brabant Zuid-Oost, Gelderland-Zuid en Drente. Ze concluderen dat de informatieoverdracht ‘zeer onbetrouwbaar’ is en doen aanbevelingen, zoals het gebruik van minder dia’s bij de presentaties. Ook aantekenboekjes kunnen helpen. Agenten die notities maakten – een minderheid – scoorden het best op de geheugentest.
Toch wil de politie niet af van de briefings. Alleen al het maken van aantekeningen helpt. Ook zijn er dit jaar informatiecentra ingericht, waarbij de agent mobiel alle relevante gegevens kan opvragen.

Bron: De Volkskrant

Is het hoofd- of lichaamstransplantatie?

Geplaatst op door
2

Al in de jaren '70 werd bij Rhesusaapjes een hoofd getransplanteerd (beeld uit YouTube-filmpje)
Het zal niet meer zo lang duren eer de eerste hoofd(of lichaams-)transplantatie een feit zal zijn. Dat beweert althans de Italiaanse neuroloog Sergio Canavero in het blad Surgical Neurology International. Het zou dan gaan om mensen met een ziek lichaam (bijvoorbeeld aangetast door kanker) maar een gezond hoofd. De romp van de ‘donor’ (wie doneeert er aan wie?) moet, uiteraard, gezond zijn.
Bij de operatie luistert alles zeer nauw. Het hoofd en de romp moeten met een uiterst scherp mes van elkaar gescheiden worden, schrijft de Britse krant The Independent beeldend. Het hoofd zal dan met een polymere lijm (een mengsel van polyetheenglycol en chitosan) aan de nieuwe romp moeten worden vastgemaakt; eerst wordt het ruggenmerg weer verbonden en vervolgens de andere ‘banen’ (spieren, bloedvaten, zenuwbanen e.d.). Het verbinden van hoofd en romp zou ook kunnen gebeuren met behulp van elektrofusie, een techniek die lijkt op die die werd toegepast bij het tot leven brengen van het monster van Frankenstein in het boek van Mary Shelley, stelt de Britse krant fijntjes. Zo’n transplantatie is niet goedkoop. Die zou zo’n € 10 miljoen  kosten.
Al vele jaren geleden zijn er bij dieren hoofdtransplantaties uitgevoerd. In de jaren ’70 werd bij Rhesus-aapjes zo’n transplantatie uitgevoerd. De aapjes bleven in leven, maar doordat de zenuwbanen niet konden worden verbonden was het alsof die een dwarslaesie hadden: ze waren vanaf de schouders naar beneden geheel verlamd. Met de lijmmethode (GEMINI genaamd) zou dat obstakel de wereld uit zijn, maar perfect is die niet. Voor Canavera is dat geen probleem: “Als maar 10% verbonden is dan is dat voldoende om de beheersing te hebben over het bewegingsapparaat in de mens.” Voor hij de operatie bij mensen gaat uitvoeren, zal hij eerst oefenen met apen en lijken, zo meldt Futura-Sciences. Of het ook daadwerkelijk zo ver komt is nog maar de vraag, stelt dat webblad. Er zitten natuurlijk nogal wat ethische haken en ogen aan deze transplantatie. Zo kan de receptor (of is het toch de donor?) na ontvangst van een nieuw lichaam in principe wel kinderen krijgen, maar die hebben het erfgoed van de rompdonor (hoofdreceptor?). En dan spelen er natuurlijk ook nog andere hachelijke zaken zoals die bij andere transplantaties spelen, nog eens extra pregnant, want de een zijn/haar dood is leven voor een ander. En waarom, vraagt Futura-Sciences zich af, wordt zoiets niet in een belangwekkend blad als Nature of Science geplaatst?

Bron: Futura-Sciences (foto uit YouTube-filmpje)

Kan economie toch een wetenschap worden?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Economie is geen wetenschap, maar een bezigheid die ernstig overschat wordt. Ondanks al dat gestudeer van economen zijn die er nog niet in geslaagd om, om maar wat te noemen, een recept te bedenken voor de bestrijding van recessies. Het is in de economie niet zo dat als je dít doet, dat er dan dát gebeurt. Daarvoor zijn economische processen nog (?) te ingewikkeld voor de economische ‘geleerden’. Zou er geen hulp van natuurwetenschappelijke kant kunnen komen? Er zijn tenslotte natuurwetenschappers die zich bezig houden met wat zij ‘complexe systemen’ noemen.
Een van die complexe wetenschappers is Michael Harré van de universiteit van Sydney. Hij en enkelen van zijn collega’s denken dat je economie wel degelijk om de grote, gevaarlijke klippen heen kunt laten zeilen, door aan de macro-economische knoppen te draaien. Net als bij een echte wetenschap. Ze hebben hun ideeën opgeschreven in het wetenschapsblad European Physical Journal B.
Natuurkundigen hebben een lange ervaring met statistische mechanica bij het bestuderen van kleine fluctuaties rond evenwichtspunten van grote aantallen wisselwerkende deeltjes bij veranderlijke druk en temperatuur. Door die principes toe te passen in de economische speltheorie zou het mogelijk moeten zijn om, bijvoorbeeld, wisselwerkingen tussen beschrijven te beschrijven afhankelijk van de eigen strategische keuzes of die van derde bedrijven. Eerder onderzoek had al aannemelijk gemaakt dat als een macro-economische grootheid, bijvoorbeeld belastingdruk, verandert, bedrijven een klein beetje bewegen, niet te veel. Door de veranderingen bij bedrijven kan de economie een omkeerpunt bereiken waardoor de hele economie in elkaar klapt, rekenen Harré en zijn medewerkers voor. Het is, denken de onderzoekers, mogelijk een stabiele toestand te vinden waarbij de bijdragen van bedrijven aan de economie in financiële termen worden gemaximaliseerd. En áls de economie dreigt af te glijden naar een ineenstorting, zou door kleine veranderingen een katastrofe zijn te voorkomen, schrijven ze.
Dat alles valt en staat natuurlijk met de mogelijkheid om ook echt aan die knoppen (=economische parameters) te kunnen draaien en of je daadwerkelijk weet waar je economisch ten opzichte van die ‘omkeerpunten’ staat. Dat lijkt nog (?) niet het geval te zijn. Dus? Ik houd er voorlopig nog maar op dat economie geen wetenschap, al die mooie economische formules ten spijt.

Bron: Eurekalert

Hersens haarscherp in beeld

Geplaatst op door
Beantwoorden
De hersens werden in 7400 flinterdunne plakjes gesneden.

De hersens werden in 7400 flinterdunne plakjes gesneden.

In het onderzoekscentrum Jülich in Duitsland is opname van hersenen gemaakt die zo’n 50 keer gedetailleerder zou zijn dan nu voorhanden hersenplaatjes. De hersens van een 65-jarige (uiteraard overleden) werden daartoe in 7400 van 20 micrometer (1 µm = 0,001 mm) flinterdunne plakjes gesneden. Die werden elk afzonderlijk gescand en uit die 7400 beelden werd een ruimtelijk plaatje gemaakt.

Bron: Der Spiegel

Lelijkers zouden meer getreiterd worden

Geplaatst op door
Beantwoorden

Soms kom je dingen tegen waarbij je denkt: Het zal wel. Neem nou de uitspraak dat lelijke mensen op hun werk vaker getreiterde worden dan minder lelijke mensen. Dat zou onderzoek van een assistent-hoogleraar Brenn Scott van de staatsuniversiteit van Michigan hebben uitgewezen. Scott heeft dat onderzocht bij 114 mensen die werken op een instituut in de gezondheidszorg in het zuidoosten van de VS. Volgens de assistent-hoogleraar, die het verhaal heeft opgeschreven in het blad Human Performance is dat de ‘lelijke waarheid’. Dan vraag je natuurlijk af: wie bepaalt of iemand mooi of lelijk is? zijn daar normen voor?. Wat pesten is kun je misschien nog wel definiëren, maar dat staat of valt toch met de ideeën van de persoon in kwestie: Was sich liebt dass neckt sich (oder so etwas).
ScienceDaily die, onder veel meer, dit nieuws verspreidde, zet daar heel vroom onder dat met deze kennis gewapend de leiding van bedrijven getreiter kan voorkomen of dat die de getreiterden op zijn minst geestelijk kan bijstaan. Ach ja, er wordt wat afgehobbyd in de (mens)wetenschap.

Bron: Science Daily

We klappen omdat anderen het doen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Applaus heeft meer te maken met het gehoorde dan het getoonde of ten gehore gebrachte, zo heeft Brits/Zweeds onderzoek aannemelijk gemaakt. Applaus heeft iets van een epidemie: je raakt er door aangestoken. De Zweedse wiskundige Richard Mann van de universiteit van Uppsala filmde studenten bij voorstellingen van medestudenten. Uit bestudering van de beelden bleek dat mensen gaan klappen als anderen dat ook doen: hoe meer hoe groter de ‘klapdwang’ is. AIs de helft van het gehoor klapt, dan is de neiging van de niet-klappers om ook te beginnen tien zo groot dan als maar 5% van de aanwezigen klapt. Het applaus houdt op als er veel mensen ophouden met applaudisseren. Al dat geklap heeft niks met de kwaliteit van de voorstelling te maken, zo bleek uit het onderzoek. De duur van een applaus voor een slechte voorstelling kon even lang duren als voor een goede. Hoe Mann c.s. de kwaliteit van het gebodene hebben bepaald, weet ik niet. Volgens de onderzoekers zou er, anders dan bij het uitjouwen, geen minimum aantal zijn dat een applaus kan uithalen. Dat waag ik te betwijfelen.

Bron: Science

Itskov voorziet robot met ‘mensenbrein’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Internetmiljonair Dimitri ItskovDe Russische internetmiljonair Dmitri Itskov wil robots maken met een, digitale, menselijke geest. Op een symposium in New York presenteerde hij zijn avatarplan dat dat doel zou moeten verwezenlijken.
Aan het symposium, een initiatief van Itskov, werd deelgenomen door een groot aantal wetenschappers en een paar robots. Vooral de presentatie van de Japanse onderzoeker Hiroshi Ishiguro, die een levensechte kopie van zichzelf op het podium het woord liet doen, dwong bewondering af. Hij vroeg zich af of onsterfelijkheid wenselijk is en, als het antwoord ‘ja’ is, wat de beste manier is om dat doel te bereiken.
Itskov (32) vindt verrichtingen van wetenschappers als Ishiguro niet ver genoeg gaan. Hij wil een beweging tot stand brengen die eendrachtig werkt aan een gemeenschappelijk doel, gesteund door overheden en de Verenigde Naties. “We bevinden ons in een tijd waarin technologie de menselijke evolutie kan beïnvloeden. Ik wil dat we de toekomst vormgeven, ter discussie stellen en scenario’s vermijden die de mensheid zouden kunnen schaden.”, zei hij volgens de Volkskrant.
In 2020 moeten mensen in staat zijn robots van afstand, met behulp van gedachten, te besturen. Onlangs heeft een experiment van de universiteit van Minnesota laten zien dat een vliegtuigje met gedachten is te besturen. In 2025 zou het menselijk brein moeten worden getransplanteerd naar een kunstmatige omgeving, een soort robotprothese ter vervanging van een stervend lichaam. In 2035 zou de techniek dan zo ver moeten zijn dat de menselijke geest een op een is om te zetten in een digitaal equivalent. In 2045 zouden kunstmatige breinen onstoffelijke, holografische lichamen moeten kunnen besturen.
Niet iedereen op de conferentie slikte het verhaal van Itskov als zoete koek.
Aartsbisschop Lazar Puhalo van de Orthodoxe Kerk in Amerika, die een wetenschappelijke achtergrond heeft in neurobiologie en natuurkunde, had grote twijfels. “Veel van wat we hier bespreken, is onmogelijk.”
Itskov erkent dat zijn ideeën een deel van het menselijke wezen in de weg staan, maar volgens hem is het dat waard. ‘Bij alles wat we ondernemen, raken we altijd iets kwijt’, zei hij. ‘We moeten altijd een prijs betalen.’

Bron: De Volkskrant

Zijn mannen schuld aan de menopauze?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Waarom heeft het wijfje van het dier mens een menopauze? Dat is in het dierenrijk, waartoe de mens behoort, niet erg gebruikelijk. Onderzoekers van de Canadese McMaster-universiteit hebben er aan zitten rekenen en komen met de veronderstelling dat het wel eens de schuld van de mannen zou kunnen zijn. Die kiezen op oudere leeftijd voor, aanzienlijk, jongere partners. Evolutionair gezien is reproduceren de ‘opdracht’ en dat is het niet handig als een deel van de soort daaraan niet deelneemt (kan nemen) vanwege onvruchtbaarheid. De onderzoekers rond Richard Morton denken dat die keus van mannen voor jong, genetische veranderingen zouden hebben uitgehaald, waardoor vrouwen gaandeweg de evolutie op latere leeftijd hun vruchtbaarheid kwijt zouden zijn geraakt. De onderzoekers houden overigens ook andere mogelijkheden open. Zo zou het kunnen zijn dat de menopauze een ouderdomsverschijnsel is, dat we nu vaak meemaken omdat mensen veel ouder worden dan vroeger. Zo’n veronderstelling geeft dan weer geen antwoord op de vraag waarom mannen vruchtbaar blijven tot de dood er op volgt.

Bron: Der Spiegel

Webhuwelijken gelukkiger (?)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik geef onmiddellijk toe: er wordt een hoop onderzoek gedaan. Of dat allemaal even zinvol is, is nog maar de vraag. Heeft u ook niet altijd gedacht dat al die cyberhuwelijken niks waard zijn. Mis. Tenminste als het klopt wat onderzoekers van de universiteit van Chicago hebben uitgevogeld: die zijn gelukkiger en duurzamer.
Even kijken waar het over gaat. Steeds vaker, althans in Amerika, ligt de oorsprong van een huwelijk op het wereldwijde web.Zo’n eenderde van de Amerikaanse huwelijken die tussen 2005 en 2012 zijn gesloten, vond daar zijn oorsprong. Het onderzoek zou hebben aangetoond de tevredenheid van de webkoppels groter is en het aantal scheidingen geringer. We hebben het dan wel over een relatief korte periode van, ten hoogste zeven jaar.
De verschillen zijn niet echt indrukwekkend. 6% scheidingen tegenover 7,6% van de ouderwetse stellen. De tevredenheid bedroeg 5,64 voor webparen tegen 5,48 voor ouderwetse paren. De verschillen kunnen heel wel veroorzaakt worden doordat webzoekers, gemiddeld ouder waren, meer geld verdienden en een baan hadden dan de offline-huwelijkskandidaten die op de traditionele plaatsen op jacht gingen. De slechtste huwelijken zijn in een bar begonnen. Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van eHarmony, een datingclub. Tja.

Bron: Science Dailey

Stilzitten dodelijker dan tabak

Geplaatst op door
Beantwoorden

Inactiviteit is dodelijk Volgens de ICCR, een onderzoekgroep die zich bezig houdt met het onderzoek van cardiometabole risico’s gelieerd aan de Canadese universiteit van Laval, is gebrek aan beweging een per saldo, net iets, grotere doodsoorzaak dan roken. Wereldwijd zouden er volgens de ICCR jaarlijks 5,1 miljoen mensen overlijden aan roken tegen 5,3 miljoen aan fysieke inactiviteit. Roken is op zich een groter gezondheidsrisico dan inactiviteit (zie grafiek), maar er hebben steeds meer mensen een gebrek aan beweging doordat ze steeds vaker een zittend bestaan hebben; zeker in de ontwikkelde landen, maar in toenemende mate ook in de andere landen. Volgens die studie zit 35% van de wereldbevolking (bijna) alleen maar op zijn/haar kont. Het zittende leven in combinatie met calorierijk voedsel leidt tot een hoop narigheid: suikerziekte, vetzucht en allerlei hart- en vaatziektes.
Het verhaal van de ICCR wordt ondersteund door, onder veel meer, een onderzoek van de Chinese onderzoekers Chi Pang Wen en Xifeng Wu dat eind vorig jaar is gepubliceerd in de Lancet. De Australische onderzoekster Alexandra King stelt, op basis van weer ander onderzoek, dat immobiliteit ook de kans op borst- en darmkanker zou vergroten.
De remedie is vrij simpel: beweeg. Ga op de fiets of te voet naar je werk, stap een halte te laat of te vroeg uit, neem de trap en niet de lift, sport regelmatig.

Bron: futura-science