Een (waarschijnlijk) oudere resusaap (afb: WikiMedia Commons)
Met de leerpil is het tot nu toe niks geworden en verjongingskuren zijn ook geen doorslaand succes, maar misschien gaat het met de geheugenpil wel lukken. Oudere resusapen kregen het eiwit Klotho toegediend en dat verbeterde hun geheugen. Bij muisjes was eerder ook iets dergelijks waargenomen. Lees verder
De T-helpercellen in muizenhersens. De gliacellen zijn wit (afb: James Dooley, Brabahaminstituut)
Of er afweercellen, witte bloedlichaampjes, in de hersens aanwezig zijn is lang een punt van wetenschappelijke discussie geweest. En als dat zo is, wat doen die daar dan? Nu lijkt het er op dat onderzoekers uit het VK en Leuven gespecialiseerde witte bloedlichaampjes in de hersens van muisjes en mensen hebben gevonden. Volgens hen zijn die in ieder geval bij muisjes wezenlijk voor de normale ontwikkeling van de hersens. Lees verder
De pas ontdekte ‘rozenbottelcel’ (afb: Tamaslab, universiteit van Szeged)
Hongaarse en Amerikaanse onderzoekers schijnen een niet eerder ontdekt type hersencel te hebben gevonden, dat er een beetje uitziet als een aardappel met wat rommelige, lange uitlopers. Muizen schijnen dat type niet te bezitten. De cel wordt door de ontdekkers aangeduid als rozenbottelneuron. Die bevinden zich in de bovenste laag van de hersenschors. Daar zitten veel hersenceltypes die de activiteit van andere neuronen afremmen. Lees verder
De eiwitten FLRT3 en FLRT1 spelen een rol bij het vouwen van. Muizen waarbij de genen ontbraken kregen vouwen in de hersenschors (rechtsonder) (afb: Cell)
Hersens van mensen hebben van de buitenkant (de hersenschors) een grillige structuur, de hersenvouwen, maar niet alle zoogdieren hebben die. Zo zijn de hersentjes van muizen glad. Onderzoekers hebben die muizenhersentjes op de een of andere manier weten te vouwen en noteerden de verschillen. Het blijkt dat bepaalde eiwitten daarbij een rol spelen. De onderzoekers zijn nog niet aan de voor- of nadelen van gevouwen hersens toe gekomen. Lees verder
Irina Conboy; “Veroudering is omkeerbaar…” (afb: UCB)
De weefselconditie neemt aanzienlijk af als bij jonge muizen de helft van hun bloed wordt vervangen door dat van oude muizen. Dat zou een bewijs zijn dat niet jong bloed oudere muizen verjongt, zoals eerder onderzoek zou hebben uitgewezen, maar dat er iets in het bloed van oude muizen zit dat de veroudering aandrijft. Lees verder
De ‘halfnatuurlijke’ muizengemeenschappen in Utah.
Volgens onderzoekers Wayne Potts van de universiteit van Utah (VS) is fructose giftiger voor muizen dan gewone suiker (sucrose). De onderzoekers voerden de muizen doses die, naar verhouding, overeenkwamen met wat mensen tot zich nemen. De fructose had zowel een slechte uitwerking op de reproductie en de levensduur van muizinnen. Vreemd genoeg hadden de mannetjesmuizen geen negatieve gevolgen van hoge frustose- of sucrosedoses voor reproductie of territoriumgedrag. Dat zou volgens de onderzoekers komen doordat beide suikers even giftig zijn voor mannetjesmuizen. Lees verder
Zo maar een labmuisje
Kennelijk kunnen muizen en ratten mannetjesmensen onderscheiden van vrouwtjesmensen, want volgens onderzoek van de Amerikaanse McGill-universiteit raken die gestressed door de aanwezigheid van mannen. Dat is toch tamelijk vervelend, want het overgrote deel van de proefdieren voor medische toepassingen zijn juist muizen en ratten. In hoeverre beïnvloedt die stress onderzoeksresultaten, zou je je kunnen afvragen. Zo schijnen knaagdieren in aanwezigheid van mannen minder pijn te voelen. Misschien moeten er alleen nog maar vrouwen in de buurt van die toch al ongelukkige proefratjes en -muisjes komen. Lees verder
Gabriella Gobbi
Doen vaders er toe als het om hun kinderen gaat (behalve dan als bevruchter)? Daar is weinig onderzoek naar gedaan. Nu dan eindelijk hebben onderzoekers van de Canadese McGill-universiteit in Montréal zich eens diepgaand met het antwoord op deze vraag beziggehouden en ze komen tot de conclusie dat vaders er wel degelijk toe doen. Tenminste, dat geldt voor muizenvaders. Afwezigheid van (muizen)vaders tijdens kritieke fases in de groei, leidt tot afwijkend sociaal gedrag bij de volwassen muizen. Die afwezigheid zou ook effect heb de ontwikkeling van de hersens (met name in de prefrontale cortex). Het zou voor het eerst zijn dat dat verband is aangetoond. Lees verder