Hersenimplantaat en -elektroden maakt (weer) spreken mogelijk

Na verlamming of ziektes kunnen mensen soms niet meer praten. Nu zijn onderzoekers er in geslaagd twee van die mensen weer hun ‘spraakvermogen’ (via de computer) terug te geven. Er zijn zelfs twee verschillende methodes zijn: een met een hersenimplantaat en een met een elktrode’muts’. Lees verder

Duizenden genvarianten beïnvloeden hersenstructuur en daarmee intelligentie

Hersens

De verschillende delen van de hersenschors. Frontale kwab wordt ook voorhoofdskwab genoemd (afb: WikiMedia Commons)

Intelligentie is behoorlijk erfelijk bepaald. Verschillend onderzoek heeft aangetoond dat duizenden allelen (genvariaties) met kleine effecten bijdragen aan de verschillen in intelligentie. Polygene scores (PGS), die deze effecten combineren tot één genetische, samenvattende maat, worden steeds vaker gebruikt om polygene effecten in onafhankelijke steekproeven te onderzoeken.
Terwijl de PGS een aanzienlijke deel van de variantie in intelligentie verklaart, is het nog grotendeels onbekend hoe de hersenstructuur en -functie deze relatie beïnvloeden. Mensen met een hogere PGS voor opleidingsniveau en intelligentie blijken ook hogere scores te hebben op cognitieve tests en een groter hersenoppervlak en dichtere vezelconnectiviteit. Zowel het aantal verbindingen tussen hersencellen als het oppervlak van hersengebieden bleken de relatie tussen PGS en cognitieve prestaties positief te beïnvloeden, zo constateerden de onderzoeksters rond Dorothea Metzen van de Ruhruniversiteit in Bochum. Lees verder

Hersencellen regelen zelf hoe ze op signalen reageren

Aangeslagen neuron

Links een aangeslagen neuron van een gezond iemand, rechts van iemad die een te lage SLK-spiegel heeft (afb: H.Beck/univ. van Bonn)

Hersens zijn geen computers die wel of niet reageren (de 1-en en de 0-en). Het blijkt dat hersencellen zelf bepalen of en in welke mate ze op inkomende signalen reageren. Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Bonn zijn er nu achter gekomen hoe ze dat doen. Lees verder

Maken ‘kalmerende’ netwerken in hersens mens die soort apart?

Jongetje met hersensDe mens heeft zich altijd ver verheven boven de rest van de soorten gezien. Feit is dat de diersoort mens meer dan andere soorten heeft gecreëerd, zowel in positieve als negatieve zin. Onderzoekers vergeleken netwerken in de hersens van mensen, muizen en apen. Ze stuitten op een netwerk van remmende hersencellen dat tien keer sterker vernet was dan bij muizen. Wat dat precies doet is nog onbekend, maar zou die ‘rem’ de diersoort mens bijzonder (dus ook destructief) hebben gemaakt, maar hoe zit het dan met makaken? Lees verder

Onbekend type hersencellen bij mensen ontdekt (?)

Eglantier

De net ontdekte eglantiercellen in mensenhersens (afb: Nature Neuroscience)

Amerikaanse en Hongaarse onderzoekers hebben een nog niet eerder onderkend type hersencel ontdekt in het menselijk brein. Deze cellen huizen in de hersenschors en zouden nooit eerder gezien zijn bij muisjes en andere labproefdieren. Lees verder

Groot verschil tussen neuronen mensen en andere zoogdieren

Hersencellen

Neuronen (afb: MIT)

Hersencellen van mensen hebben minder ionkanalen dan verwacht, als je die vergelijkt met die van andere zoogdieren. Dan krijg je meteen de speculatie dat dat verschil de zoogdier mens maakt tot zo’n ‘bijdehand’ exemplaar. Lees verder

Kunstmatige verbinding in hersens herstelt controle hand

Makaken met kunstmatige verbinding in de hersens

De apen moesten allerlei oefeningen doen (afb: Nature)

Na een beroerte vallen vaak allerlei functies uit of fungeren minder soepel. Meestal komen die wel weer terug, maar dat gebeurt niet vanzelf. Zo kan de besturing van de handen of voeten wegvallen. Nu hebben onderzoekers in Japan een kunstmatige verbinding in de hersens van proefdieren gemaakt, waarmee de controle over de hand weer werd hersteld. Die verbinding werd in een deel van de hersenschors gemaakt waarvan nog niet eerder was vastgesteld dat dat iets te maken heeft met handbewegingen. Lees verder

Vorming hersenschors blijkt zeer subtiel proces

Hersenontwikkeling

De ontwikkeling van hersencellen in beeld gebracht. Uit de voorlopercellen (roze) ontstaan dochtercellen (turkoois) (afb: UNIGE/ Laboratoire Jabaudon))


Onze hersens (maar ook die van dieren) blijven ons verwonderen. Dat komt voor een belangrijk deel omdat we er erg weinig van weten. Ons brein, bijvoorbeeld, bestaat uit verschillende celtypen, maar hoe die zich ontwikkelen uit (uiteindelijk) embryonale stamcellen is niet bekend.  Nu denken onderzoekers te weten hoe de hersenschors zich bij muisjes ontwikkelt. Lees verder

Nieuwe microscooptechniek ‘duikt’ diep in de hersens

Hersenactiviteit ook van dieper gelegen hersendelen te meten

Met de nieuwe techniek kan ook de activiteit van hersencellen in dieper gelegen hersendelen direct worden gemeten (afb: Cell)

We doen wel heel geleerd over technieken om de hersens mee te bestuderen, maar in wezen kunnen we toch alleen maar goed volgen wat er aan het oppervlak gebeurt, in de hersenschors, en dan ook maar globaal. Dat is ook geen sinecure, want onze hersens bestaan uit miljarden, bewegende cellen. Met de verbeterde microscooptechniek (3p) die de onderzoekers van de Rockefelleruniversiteit hebben ontwikkeld zouden een onderzoekers een diepere ‘duik’ in ons brein kunnen maken. Lees verder