Elektrische motoren drijven het landingsgestel aan van deze A320 (foto: © Éric Drouin, Safran).
Een vliegtuig dat op het vliegveld taxiet gebruikt daarvoor zijn straalmotoren en dat kost nogal wat (fossiele) brandstof en levert ook nog eens kooldioxide op. Op de jongste vliegtuigbeurs In Parijs op Le Bourget, was een A320 te zien die zonder (straal)motoren over het platform bewoog. Dat vliegtuig bewoog zich elektrisch. Beetje vervelend is dat zo’n toepassing dan meteen ‘groen’ genoemd wordt, maar alla.
Normaal gebruikt zo’n Airbus-vliegtuig 750 liter kerosine om een uur te taxiën. Dat is nog bescheiden vergeleken bij een Boeing 747. Die verbruikt zo’n 1250 liter om 17 minuten te kunnen rondrijden. Als je bedenkt dat een vliegtuig per dag zo’n 2,5 uur taxiet, dan scheelt zo’n elektrische aandrijving een hoop kerosine. Daarbij komt dan ook veel minder kooldioxide in de atmosfeer terecht (tot 70%) evenals minder stikstofoxide (50%). Dat zijn cijfers voor het taxiën, maar het betekent ook dat gemiddeld per vlucht zo’n 4% minder brandstof wordt gebruikt, met een navenante lagere kooldioxide-uitstoot. Als ‘bonus’ voor het luchthavenpersoneel (en de passagiers en bemanningen) wordt met die elektrische aandrijving een vliegveld een stuk stiller en zal het fijnstofgehalte er dalen. Ook zijn er geen trekkers (eigenlijk duwers) meer nodig om de vliegtuigen naar achteren te duwen (een vliegtuig kan op de motoren alleen vooruit taxiën).
Het elektrische taxisysteem is ontwikkeld door de bedrijven Safran en Honeywell en het zal in 2016 commercieel worden toegepast in, hoogstwaarschijnlijk vooral, nieuwe vliegtuigen.
Bron: Futura-Sciences
Wat ze er ook over zeggen, dat was puur eigenbelang, die ov-chipkaart. Dat is in vele opzichten een onding: kraakbaar, schendt alle privacyregels en buitengemeen onhandig in het gebruik. Vooral oudere mensen, waar ik zo langzamerhand ook toe behoor, raken de kluts kwijt van dat klereding. De ons door god boven ons gestelde overheid heeft het vies laten afweten en ook onze volksvertegenwoordiging snurkt vrolijk door (Griekenland is het toverwoord).
De Volkskrant is fout in de oorlog. Vroeger hartstikke groen, maar de tijden zijn veranderd. Vorige week had de ooit miliieugevoelige krant een loflied op asfalt. De A2 had er vier rijstroken bij gekregen. Vele vierkante kilometers van Nederland ondergeteerd en journalist van dienst meneer Du Pré mag zijn geluk uitzingen op een pagina van het Volkskrantje. Hij maakt een voorbehoudje: het zou wel eens kunnen zijn dat het niet helpt en dat die mooie stroken binnen de kortste keren weer zullen zijn dichtgelopen. Inderdaad, Du Pré, het helpt niet. Nooit. Meer asfalt betekent alleen maar meer herrie, meer stank en dat geteerde land zijn we kwijt. Zonde van al dat geld. Daar mag kennelijk niet (meer) over gesproken worden: hoera, de waanzin is norm geworden.