Microrobotjes met medicijnen ingezet tegen tumoren

Het mooiste is natuurlijk als dat prachtige afweersysteem van ons kankercellen verdelgt, maar dat gebeurt soms (?) niet en dan moeten er andere wegen gezocht worden om kanker te bestrijden. Een veelbelovende tak is de zogeheten immuuntherapie waarbij afweercellen (weer) weerbaar worden gemaakt tegen kanker. Die benadering is niet zonder gevaren. Een andere manier is om een kunstmatig ‘afweersysteem’ te creëren met behulp van (liefst van buitenaf bestuurbare) micro’robotjes’ die , bijvoorbeeld, hun dodelijke lading bij de woekercellen afleveren. Het schijnt dat onderzoekers van het Amerikaanse Caltech-instituut daar enig succes mee geboekt te hebben. Lees verder

Vloeibare magneetjes

vloeibare magneetjes

Diverse druppeltjes met en zonder (groen) ‘membraan’. De bruine druppeltjes in het midden zijn permanent ferromagnetisch (afb: Lawrence-Berkeleylab)

Het zou niet eerder vertoond zijn, maar nu zijn onderzoekers van het Lawrence-Berkeleylab er in geslaagd vloeibare kristallen te produceren met behulp van 3d-printers. Gedacht wordt die materialen te gebruiken voor nanorobotjes of voor de gerichte medicijnafgifte in het lichaam. Lees verder

Nanodeeltjes kunnen uitzaaiing kanker bevorderen

Lekke bloedvaatjes in de hersens

Bloedvaten moeten enigszins ‘lel’ zijn om voedingsstoffen en afweercellen door te kunnen laten, maar te lek is nooit goed

Er worden allerlei manier verzonnen medicijnen daar af te leveren waar ze hun heilzame werk dienen te verrichten en ze niet nodeloos elders te verspillen. Daarbij worden vaak nanodeeltjes gebruikt als medicijndrager (of postbode). Die nanodeeltjes schijnen echter ook de uitzaaiing van kanker te kunnen bevorderen, doordat sommige nanodeeltjes de wanden van bloedvaten poreuzer maken. Dat is natuurlijk heel ongewenst als je nanodeeltjes gebruikt om kanker te bestrijden. Lees verder

Nobelprijs scheikunde voor molmachines

De nanoauto van Nobelprijswinnaar Ben Feringa

De nanoauto van Feringa. Leuk zo’n ding, maar wat moet je er mee?

Een hoera, er is weer eens een Nederlander die de Nobelprijs krijgt: Ben Feringa van de universiteit van Groningen. Hij moet die prijs wel delen met de Brit Fraser Stoddard en de Fransman Jean-Pierre Chauvage. Hun gemeenschappe-lijke thema is de ontwikkeling van moleculaire machines, molmachines. Daar wordt al jaren aan gewerkt en sommigen, inclusief de drie prijswinnaars, zien een grote toekomst voor molmachines weggelegd in, onder meer, gerichte medicijnafgifte maar ook in de elektronica en op energiegebied. Er zijn nog steeds sceptici die molmachines wel leuke dingetjes vinden, maar waar niet zo veel mee te doen valt. Lees verder

Een nieuw zelfherstellend polymeer voor kunstspieren

Hybride polymeren met opmerkelijke eigenschappen

De stijve kern (groen en geel) met in de ‘oksels’ de supramoleculaire ‘lading’ (afb: Mark E. Seniw, Northwestern-universiteit)

Er schijnt een nieuw (?) wondermateriaal te zijn ontwikkeld in de VS dat zowel een rol kan spelen bij de gerichte afgifte van medicijnen als bij het maken van kunstspieren. In feite gaat het over een klasse materialen: een combinatie van de ‘aloude’ polymeren en de recenter ontwikkelde supramoleculaire polymeren. Dat materiaal, een hybride polymeer dus, schijnt ook zichzelf te kunnen herstellen. Lees verder

Zwitsers ‘roosteren’ kankercellen met goudkorreltjes

Sotiris Pratsinis

Sotiris Pratsinis van het ETH in Zürich.

Er worden vele soms listige strategieën bedacht om kankercellen te doden. Bij het Zwitserse ETH in Zürich zijn onderzoekers bezig met uiterst kleine goudkorrels die kunnen worden gebruikt om cellen te ‘roosteren’. De korrels worden warmer als je ze bestraalt met infrarood licht (warmtestraling). Lees verder