
Het konininginnenprobleem met aan bord van 5×5 en (dus) vijf koninginnen met rechts het gebruikte model (afb: univ.van Innsbruck)
			
			
									
			
			
	
Het konininginnenprobleem met aan bord van 5×5 en (dus) vijf koninginnen met rechts het gebruikte model (afb: univ.van Innsbruck)

De lichtchip bedoeld als ki-versneller (afb: MIT)
Het MIT in Cambridge (VS) heeft een chip ontwikkeld die niet met elektronen werkt maar met licht. Die lichtchip zou aanzienlijk minder energiehongerig zijn dat de huidige elektronische en zou kunnen worden gebruikt om gegevens te verwerken via een groot neuraal netwerk en zou daarmee miljoenen malen efficiënter zijn dan de huidige elektronische tegenhangers, aldus de MIT-onderzoekers

De multitransistor in een heus chip met rechts de weergave van een enkele multitransistor (afb: Cho et. al.)
Computers en andere elektronica moeten steeds sneller en de onderdelen (dus) kleiner worden, maar aan die race naar het ‘niks’ zitten grenzen. Transistoren, de bouwstenen van de elektronica, zijn nog maar 10 nm groot, zonder 30 atomen. Kyeongjae Cho van de universiteit van Texas in Dallas en medeonderzoekers hebben nu een transistor ontwikkeld die niet twee (0 en 1) maar vier stabiele toestanden heeft. Dat zou een opstapje kunnen zijn naar de kwantumtechnologie… Lees verder
Uitgeverij Springer Nature heeft voor het eerst een boek gepubliceerd dat is geschreven door een machine of eigenlijk een algoritme. Dat werd ontwikkeld door onderzoekers van de Goethe-universiteit in Frankfurt. Het boek biedt een overzicht van onderzoek op het gebied van lithiumionbatterijen. De Duitse uitgever denkt hiermee een methode te hebben om de immer wassende informatiestroom de baas te kunnen. Het boek is gratis binnen te halen. Lees verder 

Laserlicht (groen) genereert aan de rand van de gaten afzonderlijke fotonen (paars) (afb: Joshua Ziegler)
Door met een ionenbundel gaatjes te boren in tweedimensionaal boornitride ontstaan er kunstmatige atomen die onder normale omstandigheden afzonderlijke fotonen genereren. Hebben we dan eindelijk de stabiele kwantumbits die we nodig hebben voor het nog steeds (al jaren) veelbelovende kwantumrekentuig? De tijd zal het leren. Lees verder

Het ‘machientje’ voor het omzetten van digitale code in DNA-code (afb: MIcrosoft)
DNA is geweldig opslagmateriaal en al langer wordt er gewerkt aan DNA-computers of, minder futuristisch, DNA-opslagsystmen. Je kunt enorm veel informatie kwijt op een petieterig kommetje met DNA. Probleem is alleen hoe je die informatie handzaam omzet in DNA-strengen. Bij Microsoft en de universiteit van Washington schijnen ze een machientje te hebben ontwikkeld dat automatisch numerieke bits ombreit tot DNA-strengen met die numerieke informatie voor nog geen 10 000 euro. Vooralsnog uiterst traag… Lees verder

Zo zou je je het proces ongeveer moeten voorstellen (afb: EPFL)
Optische schakelingen, ik heb het dan maar even voor het gemak over lichtcomputers waarbij niet de elektronen maar lichtdeeltjes (fotonen) de informatiedragers zijn, zouden de wereld van de rekentuigen drastisch veranderen. Lichtdeeltjes bewegen veel sneller dan elektronen en zo’n lichtcomputer, is de verwachting kost heel wat minder energie dan de elektronische. Dat was het goede (?) nieuws. Licht is echter ook veel minder makkelijk in de hand te houden dan elektronen en daar beginnen de problemen. Het schijnt inmiddels wel gelukt te zijn geïntegreerde schakelingen (oftewel ic’s) voor licht te maken, maar dat gaat moeizaam. Onderzoekers van de polytechnische hogeschool in Lausanne (Zwi) zouden een goedkope en simpele methode hebben gevonden om die kostbare licht-ic’s en onder meer ook sensoren te fabriceren. Lees verder

Brian Shoichet (afb: UCSF)
Scheikunde en in het verlengde daarvan artsenijkunde (farmacologie) zijn moeizame vakken, waarin met vallen en opstaan wordt gezocht naar veelbelovende verbindingen. In de farmacologie gaat het dan om medicijnen en farmabedrijven rechtvaardigen hun vaak extreem hoge prijzen met de moeizaamheid van de zoektocht naar werkzame geneesmiddelen. Dat moet beter kunnen dachten wetenschappers van de universiteiten van Californië en Noord-Carolina in de VS. We maken een bibliotheek van honderden miljoenen verbindingen, ook nog nooit gesynthetiseerde, en kijken dan met behulp van het rekentuig naar de geneeskundige mogelijkheden van die stoffen. Dat zou de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen aanzienlijk kunnen versnellen, denken ze. Lees verder

De basis voor een (kwantum)lichtcomputer? (afb: Harvarduniversiteit)
De mogelijkheid te spelen met elektronen heeft ons het rekentuig gebracht, maar elektronen hebben zo hun beperkingen. Licht zou een sneller alternatief zijn en in op vele plaatsen in een communicatie-systeem wordt al volop met licht gewerkt, maar spelen met licht is niet zo simpel als spelen met elektronen. Nu schijnen onderzoekers van Harvard toch een manier te hebben gevonden om dat voor elkaar te krijgen. Ze hebben componenten ontwikkeld om licht op te slaan en om de frekwentie van het licht in geïntegreerde schakelingen te manipuleren. Deze ontwikkeling lijkt (mij;as) een ferme stap in de richting van een lichtcomputer. Lees verder

Al in de jaren 80 werd wild gespeculeerd over kunstmatige intelligentie, maar veel werd daar vervolgens niet meer van vernomen. Sedert schaakwereldkampioen Garri Kasparov in mei 1997 verloor van de IBM-computer Deep Blue leek er een kentering zijn gekomen, maar Deep Blue was allesbehalve ‘intelligent’. Het rekentuig won slechts door domme, brute rekenkracht. Inmiddels heeft Google zijn zinnen gezet op ki en presenteren DeepMind-onderzoekers nu AlphaZero. Dat systeem leert zichzelf in een paar uur schaken, shogi of go spelen en doet dat dan beter dan menselijke spelers. Dat begint er een beetje op te lijken. Lees verder