Halfgeleiderlasers en histonen ‘winnaars’ Japanprijs

Japan prize

Yasuharu Suematsu en David Allis

De Japanner Yasuharu Suematsu van het technologisch instituut Tokio en de Amerikaan David Allis van de Rockefelleruniversiteit van New York hebben elk De Japanprijs gewonnen. De Japanprijs, waaraan een geldbedrag van een kleine € 350 000 is verbonden, wordt jaarlijks uitgereikt aan vooraanstaande onderzoekers in twee breed geformuleerde onderzoeksvelden. De Japanner werd onderscheiden vanwege zijn vindingen op het gebied van halfgeleiderlasers voor de glasvezelcommunicatie. Volgens de Japanse computerdeskundige van de universiteit van Osaka Hideo Miyahara, zou internet niet mogelijk zijn geweest zonder de door Suematsu ontwikkelde techniek.

Allis kreeg de prijs voor zijn werk op het gebied van epigenetica, de leer van de genactiviteit. Hij toonde aan dat histonen, de eiwitten die het DNA-molecuul inpakken, een belangrijke rol spelen bij de genexpressie (=genactiviteit). Ooit werd gedacht dat histonen passief waren, maar Allis toonde voor het eerst aan dat veranderingen van histonen in feite de genactiviteit regelen.
De prijzen zullen de winnaars worden uitgereikt tijdens een ceremonie in april worden uitgereikt. Voor volgend jaar zijn de twee onderzoeksvelden geneeskunde en grondstoffen, energie en sociale infrastructuur.

Bron: Science

 

Veel kinderen leggen ouders techniek uit

Teresa Correa

Teresa Correa

Normaal is het zo dat de oudere generatie aan de jongere doorgeeft wat ze, weer van ouders en door ervaring, aan kennis hebben opgedaan. Dat lijkt nu te veranderen, althans op een deelgebied, die van de techniek. Volgens onderzoek van Teresa Correa van de Chileens Diego Portales-universiteit leert zo’n 30 tot 40% van de ouders hoe de dingen in elkaar steken op het gebied van computers en internet. Lees verder

Een batterij die op loopt stijfsel

Percival Zhang

Rechts op de foto Percival Zhang

Onderzoekers van het Amerikaanse Virginia Tech-instituut hebben een batterij ontwikkeld die loopt op stijfsel (of eigenlijk vooral suiker). Die zou tien keer meer energie kunnen bevatten dan de veelgebruikte lithium-ionbatterijen van dezelfde afmetingen. Waarom heeft nooit iemand daar eerder aan gedacht, denk je dan. De suikerbatterij zou in een jaar of drie op de markt kunnen komen. Opladen doe je door er een schep stijfsel in te gooien. Lees verder

HRW: Barrack Obama schiet ernstig te kort

Pussy Riot

Pussy Riot (foto: Wikicommons)

De mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch heeft ernstige kritiek op de Amerikaanse president Barrack Obama. Hij begon zijn presidentschap met hooggestemde idealen (Yes, we can), maar heeft er niet veel van gebakken. Bij droonaanvallen vallen regelmatig onschuldige slachtoffers en ook de massale afluisterpraktijken van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA spreken niet in Obama’s voordeel, zo laat  HRW in haar niet vrolijk stemmende overzicht over 2013 weten. Lees verder

Google ontwikkelt contactlens voor suikerzieke

Google werkt naar eigen zeggen aan de ontwikkeling van een contactlens, die automatisch het bloedsuikergehalte bepaalt en de gebruiker waarschuwt als er iets mis dreigt te gaan. De meetgegevens kunnen extern worden opgeslagen. Deze toepassing is maar een voorbeeldje van de vele mogelijkheden, denkt Google. Lees verder

Natuurlijk driedimensionaal ‘grafeen’ ontdekt

Dirac-halfmetaal

De toestand van een topologisch Dirac-halfmetaal (TDS) komt voor op de overgang van normale isolator naar een topologische isolator.

Het lijkt er op of tegenwoordig alles (of althans veel) dat op het gebied van materiaal ontdekt wordt op het bord met het opschrift ‘kwantumcom-puter’ wordt gegooid. Onderzoekers van het Lawrence Berkeley-lab, onderdeel van het Amerikaanse ministerie van energie, vonden dat elektronen in natriumbismutaat, een natriumzout van bismutzuur, zich net zo gedragen als in grafeen, als een, zo als dat genoemd wordt, een driedimensionaal Dirac-halfmetaal (3DTDS). Dit is de eerste keer dat het bestaan van zogeheten 3d-Diracfermionen is aangetoond in het inwendige van een materiaal. Tot nu toe zijn die alleen waargenomen in het platte vlak in grafeen en in topologische isolatoren. Nog niet zo lang geleden is dat door theoretici voorspeld. “Stoffen met die eigenschappen zijn het driedimensionale equivalent van grafeen met eenzelfde of zelfs betere elektronmobiliteit”, zegt  Yulin Chen van het lichtlab van Lawrence Berkeley, tegenwoordig werkzaam op de universiteit van het Engelse Oxford. “Vanwege de 3d-Diracfermionen vertonen deze materialen ook magnetische eigenschappen die veel beter zijn dan die van materialen die nu gebruikt worden voor harde schijven en ook zouden ze de basis kunnen vormen van efficiëntere optische sensoren.” Met andere woorden: de verkleining van geheugenopslagruimte hoeft nog niet ten einde te zijn.
Lees verder

Een kwantumcircuit is zo eenvoudig nog niet

Kwantumchip

De chip van de toekomst?

Britse, Nederlandse  (TU Delft) en Japanse onderzoekers hebben in een gezamenlijk project een functioneren-de, redelijk ingewikkelde kwantum-schakeling gemaakt van silicium, waarmee zowel fotonen zijn te genereren als (dat onbegrijpelijke fenomeen) verstrengeling mogelijk is. De schakeling bestaat uit twee fotonenbronnen op een silciumchip die kwantummechanisch met elkaar wisselwerken. Volgens de onderzoekers kan het kwantumdinkske gebruikt worden voor de verwerking van informatie en voor moeilijke kwantumoptische experimenten.
Lees verder

Pc net zo goed als ‘kwantumcomputer’

Matthias Troyer (ETHZ)

Matthias Troyer (ETHZ)

Het blijft martelen met de computers van het Canadese bedrijf D-Wave Systems. Het bedrijf beweert dat het een kwantumcomputer is, maar er is brede twijfel. Desondanks hebben, onder meer, Google en de NASA een D-Wave-2 gekocht. Vorig jaar zou uit een proef gebleken zijn dat de D-Wave-2, met 500 kwantumbits, 3600 keer sneller was dan een bureaucomputer. Dat was een heel fout experiment uitgevoerd door Catherine McGeoch, adviseur van D-Wave. Nu heeft Matthias Troyer van ETH in Zürich de proef wat beter uitgevoerd, waarbij de klassieke machine op een geoptimaliseerd algoritme draaide. Resultaat: er was niets te bekennen van de superioriteit van de ‘kwantumcomputer’. Google maakt zich er niet druk om. Google gebruikt de machine voor andere dingen, zoals het oplossen van de vraag hoe je oogwenken vastlegt. Lees verder

Omklapbaar protonduo lijkt bruikbaar voor geheugens

porfyceenkoper

Drie porfyceenmoleculen op een koperplaat. Te zien is dat de nabijheid van een koperatoom (geel) invloed heeft op de positie van de twee waterstofatomen (rood)

Stel, je hebt een een verbinding waarin twee waterstofatomen als een soort tweenheid optreden. Kom je daarbij in de buurt met een koperatoom, dan klapt de verbinding om waarmee dat duo met de rest van het molecuul verbonden is. Dat ziet er voor deze simpele ziel uit als een kandidaat voor een eenheid (0,1) van een uiterst compact computergeheugen. Die verbinding waaraan Duitse, Engelse en Poolse onderzoekers hun waarnemingen deden was porfyceen (C20H14N4), een type verbinding verwant aan porfyrine dat ook in de natuur een rol heeft.
Lees verder

Niet-polair materiaal blijkt toch geschikt voor gegevensopslag

Gegevensopslag op non-polair materiaal

De donkere, rechte sporen vormen de grenzen tussen diverse kristallijne gebieden.

Op jacht naar technieken die het mogelijk maken steeds meer gegevens op steeds kleinere ruimte op te slaan, stootten onderzoekers van het Duitse onderzoekscentrum in Jülich op de domeinranden van bepaalde antiferroelektrische (niet-polaire) kristallijne materialen. Die materialen zijn in feite ongeschikt voor het opslaan van informatie. Die gebieden, die domeinen in kristallijne structuren begrenzen, zijn echter gepolariseerd, waardoor ze, in aanleg, gebruikt kunnen worden voor de opslag van gegevens in uiterst kleine gebiedjes. Dat spaart niet alleen opslagruimte, maar ook energie. Lees verder