De ‘hond (afb: UGent)
Bij het onderzoek op het gebied van kunstmatige intelligentie (ki) zijn diepe neurale netwerken tegenwoordig de grote mode. Met behulp van die systemen lijken machines/robots steeds meer menselijke trekjes te krijgen en leren daarmee, bijvoorbeeld, mensen op foto’s te herkennen of teksten te begrijpen. Jonas Degrave van de universiteit van Gent heeft voor zijn promotieopdracht die netwerken gebruikt om een robot aan te sturen, zijn hersens zou je kunnen zeggen. Lees verder
Een plaatje van een lichtcomputer? (afb: LightOn)
Bij en neuraal netwerk kunnen duizenden signalen tegelijkertijd verwerkt worden. De verbindingen tussen de ‘neuronen’ krijgen verschillende ‘gewichten’. Daar moeten kunstmatige synapsen voor zorgen
Technici van het befaamde het MIT in Cambridge (VS) hebben een kunstmatige synaps ontwikkeld, waarbij de elektrische stroomsterkte die de synaps passseert precies geregeld kan worden, net als bij een natuurlijke synaps. Een synaps is een verbinding tussen hersencellen die signalen doorgeeft van de ene cel naar de andere. De onderzoekers bouwden chips met synapsen. Die synapschip bleek, in simulaties, in staat te zijn handschriften met een nauwkeurigheid van 95% thuis te brengen. De kunstmatige synapsen zouden ook gebruikt kunnen worden voor de verbinding tussen een digitaal systeem en de hersens, mogelijk ter vervanging van weggevallen hersenfuncties. Lees verder
Een fMRI-opname (afb: WikiMedia Commons)
Stel je voor dat je een foto in een fotobestand zoekt met een bepaald beeld in je hoofd of dat je een keukenontwerp schetst puur op ‘hersenkracht’ zonder een pen op het papier te zetten of dat je je lief een plaatje stuurt dat alleen maar in je hoofd zit. Een computer die dergelijke plaatjes uit de activiteit van je hersens maken kan destilleren, zou dat kunnen. En inderdaad, er is een algoritme geschreven door onderzoekers die precies dat doen. De plaatjes van de computer zijn nog niet echt een op een, maar komen in de buurt, tenminste. Lees verder
Wordt het dan toch waar, dat machines taal in de greep krijgen? Je zou het haast denken als je leest dat onderzoekers een tweetalig kunstmatig intelligent systeem hebben ontwikkeld dat, zonder hulp van mensen, geheel zelfstandig een nieuwe taal aanleert. De resultaten zijn nog niet om over naar huis te schrijven, maar wat niet is kan nog komen (met een zelflerend systeem). Lees verder
Via Skype kun je elk in een andere taal met elkaar converseren.
Google Translate is tegenwoordig, in ieder geval voor het Nederlands, vrij aardig, maar het is een vrij simpel systeem dat afhankelijk is van vertaalde woordzinparen (al schijnt het tegenwoordig iets ingewikkelder te zijn dan dat). Dat is problematisch bij talen die door relatief weinig mensen gebruikt worden of waarvan, om wat voor een reden dan ook, weinig geschreven teksten zijn. Nu hebben Google-onderzoekers, die zich onder meer bezighouden met kunstmatige intelligentie, een systeem ontwikkeld dat gebruik maakt van neurale netwerken en die de gesproken taal direct omzetten in een tweede taal (al of niet gesproken). Lees verder
Quoc Le kent de fratsen van vertaalprogramma’s. Terug in zijn geboorteland Vietnam maakt de onderzoeker van Google in Mountaint View zich met zijn ouders vrolijk over de vertaalstrapatsen van Google Translate, terwijl hij een van de mensen is die het programma tot volwassenheid moet brengen. Veel fouten zijn gering, maar samen vertellen ze een groter verhaal: “Vertalen is geen opgelost probleem.” Het streven is niet om een perfecte vertaling te krijgen maar om ongemak te voorkomen. Dat zou kunnen veranderen met het gebruik van kunstmatige intelligentie (ki) in de jongste versie van het vertaalprogramma. Lees verder
Japanners hebben iets met robots, al tientallen jaren. Nu hebben ze, schijnt het, weer een primeurtje op het gebied van robotica: Alter. Alter houdt via sensoren (‘zintuigen’) voeling met de buitenwereld en zou de eerste zijn die geheel wordt aangestuurd door elektronische ‘hersens’, uitgerust met kunstmatige intelligentie (ki). Hij (zij?) gedraagt zich vooralsnog allesbehalve menselijk. Lees verder
Boven het geheugenelement zonder zinkoixdelaagje en onder met (afb: UT)
Twente bij het MESA+-instituut voor nanotechnologie hebben ze een ‘gsegmenteerd’ ferroelektrisch geheugenelement ontwikkeld dat meer toestanden kan opslaan dan een 0 of een 1. Dat geheugenelement vertoont enige gelijkenis met de manier waarop hersencellen en hun verbindingen gegevens opslaan.
Lees verder
De oscillatoren communiceren via memristors willekeurig met elkaar (afb: uni Kiel)
Na een korte tijd synchroniseren de oscillatoren hun impullsen (het vuren van hersencellen) (afb: uni Kiel)
Hoe de menselijke hersens werken is nog steeds verre van bekend en dat razendefficiënte en energiezuinige orgaan blijft ons mensen intrigeren. Nu hebben onderzoekers van de Christian-Albrechtuniversiteit in het Duitse Kiel met behulp van memristors een systeem gebouwd dat in staat is twee verschijnselen te produceren die ook aan onze hersens worden toegeschreven: synchronisering en geheugenvorming. Het uiteindelijke doel van hun onderzoek is neurale netwerken te bouwen die net zo efficiënt en energiezuinig werken als ons brein. Lees verder