Schema van een fotonisch multisynapsnetwerk dat direct functioneert met fysische veranderingen. Onder (c) de gebruikte ‘ingrediënten’. (afb: Guang-Bin Huang et al./SPIE Digital Library)
De stabiele memristor met exotische elementen als tantaal (en tantaaloxide), hafnium en zirkoon (afb: Ilia Valov et al./Nature Communications)
Memristors zijn weerstanden met een geheugen. Ze hebben vrijwel geen energie nodig en gedragen zich zoals wij denken dat hersencellen zich gedragen. Onderzoekers van onderzoeks-centrum Jülich onder leiding van Ilia Valov hebben nieuwe memristieve componenten ontwikkeld die aanzienlijke voordelen zouden hebben ten opzichte van eerdere versies. Ze zouden robuuster zijn, over een breder spanningsbereik werken en zowel analoog als digitaal kunnen worden gebruikt. Met deze eigenschappen zouden ze de ‘katastrofaal vergeetachtigheid’ kunnen oplossen, waarmee kunstmatige neurale netwerken kampen en ze plots alles vergeten wat ze al hebben geleerd. Lees verder
Britse premier Keir Starmer:…180* gedraaid (?) (afb: Wikimedia Commons)
In het wetenschapsplatform the Conversation filosofeert wijsgeer Ted Lechterman van de IE-universiteit over de mogelijkheid dat kunstmatige intelligentie het deels of geheel overneemt van de politiek. De Britse premier Keir Starmer wil dat het Verenigd Koninkrijk leidend wordt in de de ki en dat die tak van sport in toenemende mate wordt ingezet in het VK, in den beginne om zaken als examens nakijken op zich te nemen. Wordt de mens zo langzamerhand op een zijspoor gerangeerd door een eigen uitvindsel? Lees verder
De Nobelprijswinnaars natuurkunde 2024 (afb: Nobelprijscomité)
De Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen heeft de Nobelprijs voor de Natuurkunde 2024 toegekend aan twee vroege onderzoekers van kunstmatige intelligentie John Hopfield (1933) van de Princetonuniversiteit en Geoffrey Hinton (1947) van universiteit van Toronto “voor fundamentele ontdekkingen en uitvindingen die leersystemen met kunstmatige neurale netwerken mogelijk maken”. Lees verder
Kunstmatige intelligentie wordt overal blijmoedig gebruikt, maar er zitten een hoop soms gevaarlijke en kwalijke haken en ogen aan die technologie. Zo verbruikt ki een immense hoeveelheid energie om zich zaken eigen te maken en is meestal volstrekt duister hoe een ki-systeem tot een bepaalde conclusie is gekomen. Nu stellen een aantal onderzoeksinstituten in Duitsland een manier ontwikkeld te hebben om te kunnen begrijpen hoe een ki-systeem tot een conclusie is gekomen. Lees verder
Geoffrey Hinton:…spijtoptant… (afb: WIkiMedia Commons)
Drie dimensies, maar dan vele malen meer…
Het hyperdimensionale rekenen zou kunstmatige intelligentie niet alleen minder hongerig (=energievretend) maken, maar ook doorzichtiger. Grote problemen met de huidige ki-systemen (neurale netwerken) is dat ze niet alleen enorm veel energie vreten, maar dat ook volslagen duister is hoe die namaakhersens aan hun resultaten komen (ook voor wetenschappers). Die hyperdimensionale rekenaar zou die problemen niet hebben. Lees verder
De verschillende delen van de hersenschors. Frontale kwab wordt ook voorhoofdskwab genoemd (afb: WikiMedia Commons)
ChatGPT schijnt het druk te hebben (afb: blog ChatGPT)
Er is veel te doen om de ki-bot ChatGPT (en ik=as doe vrolijk mee), maar het persbericht bij Science Daily van het MIT deed me beide wenkbrauwen ernstig fronsen. Onderzoek zou hebben uitgewezen dat ’taalmodellen’ als ChatGPT een nieuwe taak leren op basis van maar een paar voorbeelden, meldt dat persbericht. Huh? Hebben de programmeurs bij OpenAI dat niet vooraf bedacht toen ze dat algoritme ‘bekokstoofden’ en is dit (toevallige) bijvangst (of meerwaarde)? Of weten de onderzoekers niet wat de makers van OpenAI voor ogen stond toen ze dat algoritme schreven?
Hoe dan ook: ze (dat zijn de MIT-onderzoekers) ontdekten dat deze ’taalmodellen’ zelf kleinere lineaire modellen schrijven in hun ‘verborgen lagen’, waardoor de ki-bot makkelijk nieuwe taken aan kan.
Lees verder
Dit is ongeveer wat er zich ’s nachts bij ons in het hoofd afspeelt. Dat grandioze/katastrofale vergeten is menselijke ki eigen (afb: UCSD)
Kunstmatige intelligentie wordt tegenwoordig bij de duvel en zijn ouwe moer gebruikt. Neurale netwerken, een vorm van ki, blijken beter te leren als ze niet vooraf worden volgepropt met allerlei weetjes, vonden onderzoekers. Lees verder