Kunstmatige intelligentie met het energieverbruik van hersenen

Eiwitmemristor

De eiwitmemristor van Fu et. al. (afb: UMass)

Al zo’n tien jaar geleden werd gehoopt dat er kunstmatige intelligentiesystemen zouden kunnen worden gemaakt op basis van zogeheten memristors (geheugentransistoren) die zouden lijken op de manier waarop we denken dat onze hersens werken. Grote probleem was de hoge spanning die die geheugentransistoren nodig zouden hebben: 1 V tegen 80 mV waarmee hersencellen werken. Het lijkt er op dat onderzoekers van de universiteit van Massachusetts in de vorm van eiwitnanodraden, die gefabriceerd worden door de bacterie Geobacter. Lees verder

Silicium geeft licht

silicium/germaniumhalfgeleider

Dit apparaat is gebruikt om de hexagonale structuur te verwezenlijken (afb: TU/e)

Al jaren wordt er gewerkt aan licht als informatiedrager in plaats van elektronen. Dat gaat allemaal veel sneller, maar licht is nog maar zeer mondjesmaat de wereld van het rekentuig binnengedrongen. Dat zou wel eens kunnen veranderen met kiezel dat niet alleen een fenomenale halfgeleider is maar nu door toedoen van onderzoekers van de TH Eindhoven ook het licht heeft gezien. Komt die lichtchip er dan toch eindelijk?
Lees verder

De nieuwe harde schijf werkt met magnetisme én licht (?)

Perovskitische harde schijf

Sneller, goedkoper en energiezuiniger zijn de beloftes (afb: EPFL)

Het is al een tijdje vrij rustig aan het harde-schijffront. Mijn vorige MacBook had een harde schijf van 500 gieg, mijn nieuwe 250 gieg ( wel effectiever want SSD), terwijl bij eerdere aankopen de capaciteit vaak verdubbelde van de ene op de volgende aankoop. Toch wordt er wel degelijk aan de opslagcapaciteit van harde schijven gewerkt, waarbij magnetisme terrein lijkt te gaan verliezen. Onderzoekers van de polytechnische school in Lausanne (Zwi) denken de de harde schijven van de toekomst werken met magnetisme én licht. Lees verder

“Uw auto wordt niet meer ondersteund” Helaas pindakaas

Ubuntutelefoon

Ubuntutelefoon had een moeizame start maar waar is die gebleven? (afb: tweakers.net)

Jasper van Kuijk snijdt in de Volkskrant een (on)aardig aspect aan van al die zogenaamd ‘slimme’ technologie: de programmatuur waarmee die werkt moet regelmatig worden bijgewerkt. Dat gebeurt een tijdje en dan houdt het op. We accepteren die ongein als het om computer- of telefoontoepassingen, maar hoe zit dat met producten die een aanzienlijk langere levensduur hebben: televisies en auto’s? Van Kuijk had een luidspreker (Samsung) in de keuken staan die ineens niet meer met zijn telefoon (Apple). Die speaker is vier jaar oud. Hoe slimmer het product, hoe korter de levensduur, zegt hij. Lees verder

De digitale energiehonger bestreden met algoritme en koelsysteem

'Groene' supercomputers

Volker Lindenstruth in het rekencentrum van de Goetheuni (afb: Goetheuni)

Computers vreten stroom. In 2030 zou het stroomverbruik door datacentra wereldwijd wel eens 13% van het totale stroomverbruik kunnen uit maken, stelt een persbericht van de Goetheuniversiteit in Frankfurt. Dat lijkt me fors aan de hoge kant, maar zeker is dat computers en digitale toepassingen als het wereldwijde web stroomvreters zijn. Uit Duitsland komen twee verhalen over ideeën die die digitale energiehonger wat moeten afremmen. Frankfurt komt met een verhaal over ‘groene’ supercomputers en aan de Johannes Gutenberguniversiteit in Mainz is een algoritme gewrocht waarmee het zelfs op een gewone computer mogelijk is ingewikkelde berekeningen te doen zoals weersvoorspellingen. Dat scheelt een hoop stroom. Lees verder

‘Intelligent’ algoritme gebruikt om kwantumcomputer te sturen

Kunstmatige intelligentieAlphaZero van het Britse bedrijf DeepMind is een algoritme dat in staat was om in vier uur te leren hoe je ’s werelds beste schaakprogramma’s kan verslaan. Nu hebben onderzoekers van de universiteit van Aarhus (Den) dat algoritme gebruikt om (bij wijze van vingeroefening?) een paar problemen op te lossen rond de (be)sturing van een kwantumcomputer. Lees verder

DNA-computer berekent wortel van 900

Een biologisch minirekentuig bestaande uit 32 DNA-strengen heeft de vierkantswortels berekend van 900 (en alle getallen daar onder). In zo’n DNA-computer zijn de DNA-letters (C, G, A en T) de nullen en de enen van een digitale computer. Daarmee zijn ook logische schakelingen te maken om wiskundige bewerkingen te verrichten. Het feit dat DNA bestaat uit vier en niet twee bits zou de mogelijkheden van een DNA-rekentuig aanzienlijk verminderen, maar daar schijnen Chinese onderzoekers iets op gevonden te hebben. Lees verder

Dat digitaal groen is is een sprookje

Bitcoins delven

Computers van een bedrijf dat zich toelegt op bitoins delven (afb: phys.org)

Ook ik heb lang gedacht dat digitale technieken minder milieubelastend waren dan de oude technieken als papier e.d., maar dat klopt niet zo erg. Ook digitale technieken hebben een, steeds grotere, ecologische voetafdruk. Een groene toekomst is niet per se een digitale toekomst. Wat dat betreft mogen we ook wel wat vraagtekens zetten bij de opkomende rage om overal kunstmatige intelligentie bij te betrekken. Ki vreet energie en dan hebben we het nog niet over de cryptomunten gehad en het geheimzinnige (voor mij dan) muntendelven waar erg veel energie in wordt gestoken.
Lees verder

Optisch neuraal netwerk verbruikt weinig energie

optische neurale brekingsnetwerken

Schema van het optische neurale brekingsnetwerk. Onderin de ‘brekingslagen’ naar ik begrijp het feitelijke neurale netwerk (afb: Nature)

Licht gebruiken in plaats van elektronen om te ‘rekenen’ is aantrekkelijk vanwege de hoge snelheid van licht ten opzichte van elektronen en de verwachting dat optische systemen (veel) minder energie nodig hebben dan elektronische. Onderzoekers van de universiteit van Californië in Los Angeles rond Aydogan Ozcan hebben nu een optisch neuraal netwerk gebouwd, bedoeld om kunstmatig intelligente dingen mee te doen. Tegenwoordig wordt ki overal bij gehaald, maar elektronische ki-systemen vreten energie en dat is niet gunstig in een tijd dat we te kampen hebben met een ernstige klimaatcrisis juiste vanwege ons hoge energieverbruik. Lees verder

Klimaatmodellen blijken vrij accuraat

Klimaatmodellen

De zeventien modellen. hun voorspelling en de werkelijke aardopwarming (afb: Zeke Hausfather et.al.)

Rekenmodellen die worden gebruikt om de gevolgen van broeikasgasemissies op de aardtemperatuur te berekenen blijken vrij accuraat te zijn, zo beoordeelden Zeke Hausfather en medeonderzoekers. Zij bekeken zeventien klimaatmodellen die tussen 1970 en 2007 zijn gebruikt en vonden dat de meerderheid resultaten voorspelden die “niet te onderscheiden waren van de gemeten waarden”. Lees verder