Onderzoekers van de universiteiten van Oxford en van Edinburgh hebben uitgerekend dat een getijdecentrale tussen de Schotse kust en het eiland Orkney in de helft van Schotlands behoefte aan elektrische energie zou kunnen voorzien. Zo’n centrale zou een vermogen kunnen hebben van 1,9 gigaWatt (1900 MW). Lees verder
Categorie archieven: duurzaamheid
‘Fraccen’ verrekt slecht voor het milieu en mens
In Amerika zijn ze helemaal door het dolle heen. Daar in de bodem zitten nog grote hoeveelheden olie en gas in schalielagen en de VS voorzien nu weer voor een aanzienlijk deel in hun eigen (hoge) energiebehoefte. Maar aan de winning van het zogeheten schaliegas en de schalieolie komt heel wat geweld te pas en de vraag is of wat die schaliekoolwaterstoffen daar niet beter kunnen laten zitten. Schalie is een poreus gesteente dat hydraulisch wordt verpulverd (fraccen) om het gas of de olie te kunnen winnen. Met het vernielen van die schalielagen worden ook andere ondergrondse structuren zoals watervoorkomens vernield. Dan hebben we op een gegeven moment zat olie en geen fatsoenlijk drinkwater. Bovendien bestaat ook schalieolie en -gas uit koolwaterstoffen en daar willen we juist van af om nog wat van ons klimaat te redden. Nu hebben Amerikaanse onderzoekers van de universiteit van Missouri nog een nadeel van de schaliewinning gevonden: de bij het fraccen gebruikte spoelmiddelen bevatten hormoonachtige chemicaliën, die in het drinkwater terecht kunnen komen. Lees verder
Zelfherstellend materiaal

Op het snijvlak van de schade groeit rond de nanostaafjes nieuw materiaal (afb: univ.van Pittsburgh)
Er bestaan materialen die kleine scheurtjes zelf herstellen, maar bij de universiteit van het Amerikaanse Pittsburgh schijnen ze nu een polymeergel ontwikkeld te hebben, die hele beschadigde delen zelf repareert. “Dat is niet eerder vertoond”, zegt onderzoekster Anna Balazs, hoogleraar chemische en olietechnologie aan de universiteit. “Dat kan grote gevolgen hebben voor de duurzaamheid. Hierdoor kan de levensduur van producten aanzienlijk worden verlengd.” Lees verder
Klimaatindex 2014: enige hoop op verbetering
Geen van de 58 grootste producenten van broeikasgassen doet genoeg om een gevaarlijke verandering in het wereldklimaat te voorkomen en dat terwijl de uitstoot van die gassen is gegroeid tot recordhoogte. Dat melden de Duitse milieu- en ontwikkelingsorganisatie Germanwatch en het klimaatnetwerk Europa (CAN-E) bij het uitkomen van de Klimaatindex 2014. “Desalniettemin is er voor het eerst toch enig optimisme”, zegt hoofdauteur Jan Burck van Germanwatch. “Er zijn aanwijzingen dat de groei afneemt.” Een van de oorzaken daarvan zouden de grotere klimaatinspanningen van China zijn. Toch reikt dat land niet verder dan de 43ste plaats op de lijst. Lees verder
Overstap naar duurzaam loont, zegt Fraunhofer ISE
De overstap naar duurzame energie loont. Tot die conclusie komen onderzoekers van het Fraunhofer-instituut voor zonne-energie (ISE). Ze hebben gekeken naar de ontwikkeling in Duitsland van de kosten tot 2030 en vergeleken daarbij duurzame energie met conventionele. Zon, wind en biogas zijn in 2030 goedkoper als energiebron dan fossiele brandstoffen. Lees verder
Jaarlijks € 350 mrd subsidie naar fossiele brandstoffen
De wereld besteedt per jaar wereldwijd een halfbiljoen dollar (ongeveer € 350 mrd) aan subsidies voor fossiele brandstoffen, zo bericht het Britse ODI in een rapport. Volgens dat rapport besteden de rijke landen zeven keer meer aan subsidies voor kolen, olie en gas, dan dat ze uitgeven aan steun voor arme landen om ze te helpen klimaatverandering tegen te gaan. Sommige landen – waaronder Egypte, Marokko en Pakistan – geven meer uit aan subsidies dan het nationale tekort groot is, zegt het persbericht. Het ODI roept de rijke landen verenigd in de G20 op de subsidies uiterlijk in 2020 te beëindigen. Volgens het Internationaal Energie-agentschap zijn de subsidies voor fossiele brandstoffen zes keer hoger dan voor duurzame energie. De OESO, de economische organisatie van rijke landen, stelt dat de belasting op steenkool lager is dan voor andere brandstoffen. Lees verder
“Overgang naar duurzame samenleving kost pijn”
Volgens promovendus Jérôme Dangerman van de Nijmeegse Radboud-universiteit zit de overgang naar een duurzame energieproductie op slot en dat zal niet veranderen als er geen harde, doelgerichte maatregelen worden genomen. Het alternatief is een wereldwijde energiecrisis.
Lees verder
“Grote beschavingen stort(t)en in door slechte grond”
Volgens Mary en Bob Scholes zijn de grote beschavingen ten onder gegaan aan achteruitgang van de bodemkwaliteit. Ze leggen hun zienswijze uit in een artikel in Science. In veel landen loopt de voedselproductie drastisch terug door bodemerosie, verzilting en uitputting. Hulpmiddelen als kunstmest, irrigatie en ploegen bieden een schijnveiligheid, aldus het Zuid-Afrikaanse tweetal, want afhankelijk van de aanvoer van de ‘bodemverbeteraars’. Zou de hedendaagse beschaving ten onder kunnen gaan aan slechte grond?
Lees verder
Mensheid dreigt om te komen in eigen afval
De mensheid dreigt om te komen in haar eigen afval, zo voorspelt een studie in het wetenschapsblad Nature. Volgens die studie produceert de mensheid per dag 3,5 miljoen ton afval. Dat is een cijfer uit 2010 en auteur Daniel Hoornweg van de universiteit van Ontario (Canada) denkt dat dat cijfer allang weer overschreden is. De tendens is steil omhoog. Ook verontrustend is dat hoe rijker een land, hoe giftiger het afval is. Lees verder
Eindelijk af van de stoommachine?
Het maken van elektriciteit is een nogal inefficiënte en ouderwetse bezigheid. Je maakt een pot water warm, wringt de stoom die daarvan af komt door wat pijpjes en brengt met de zo ontstane gasstroom een magneet aan het draaien die wisselstroom induceert in een spoel. We kunnen duur doen, maar zo primitief is het nog steeds. De zon is een gulle schenker van energie, maar wij, slimme mensen, weten daar nauwelijks van te profiteren. Zonnecellen zijn een elegante manier om licht direct om te zetten in elektriciteit, maar daar zijn we al jaren mee aan het knoeien, vooral vanwege de hoge kosten en het relatief lage rendement (dat is een kip/ei-verhaal). Er zijn ook technieken om direct warmte om te zetten in elektriciteit, maar ook die kampen met lage relatief rendement. Aan de Eidgenossische technische Hochschule Zürich schijnt wat dat betreft nu een stap in de goede richting gezet te zijn: een systeem dat helpt bij het zoeken naar hogere rendementen, de thermoelektrische materiaalemulator.



