Membranen voor cellen ontstaan makkelijk spontaan

Jupitermaan Europa

Jupitermaan Europa (afb: WikiMedia Commons)

Hoe het leven ontstaan is is nog steeds duister. Belangrijk voor het ontstaan van leven zijn de celwanden en/of -membranen. Die blijken gemakkelijk gevormd te worden in alkalische heetwaterbronnen (pH 9) met een snufje waterstof (H2, bicarbonaat (HCO3) en magnetiet (Fe2O3). Na zo’n zestien uur borrelen hadden zich, onder veel meer, vetzuren gevormd tot een lengte van achttien koolstofatomen, zagen onderzoekers rond Graham Purvis van de universiteit van Newcastle (VK). Vetzuren vormen vanwege hun ‘ambivalente’ houding tegenover water (deels afstotend, deels aantrekkend`) makkelijk holle vetbolletjes. Lees verder

Stervende ster ‘vreet’ planeet op

Rode reus

Rode reus in vergelijking met de zon (afb: WikiMedia Commons)

Voor het eerst zouden astronomen hebben gezien dat een stervende cel (rode reus) een om hemhaar heen cirkelende planeet heeft verzwolgen, een scenario dat ook onze aarde te wachten staat als de zon in zijn stervensfase uitdijt tot een rode reus. Dat gebeurde in een sterrenstelsel zo’n 12 000 lichtjaren hier vandaan. Lees verder

Het zal toch niet waar zijn? Er zit waterstof in de bodem

Waterstof (met bellen)

Scheikundig symbool voor het waterstofmolecuul

Er wordt een hoop onzin over waterstof vertelt, ook door mensen die zich wetenschapper denken. Het lijkt maar niet te willen doordringen dat waterstof gemaakt van water of methaan nooit groen is (want veel energie kost) en het klimaatprobleem niet helpt oplossen (net zo min als kernenergie). Nu komt Science met een uitgebreid verhaal dat we helemaal niet zo moeilijk hoeven te doen. Er zouden grote hoeveelheden winbare waterstof gewoon in de aardbodem zitten. We hoeven dat gas alleen maar op te pompen en bovendien zouden de voorraden anders dan met fossiele brandstoffen voortdurend snel weer worden aangevuld. Lees verder

Fusie-energie dreigt onbereikbaar te worden door gebrek aan ‘brandstof’

MAST-reactor

Opname van de relatief kleine MAST-fusiereactor van het tokamak-type uit het Verenigd Koninkrijk

Tritium is een belangrijke (wezenlijke?) component voor het fusieproces tussen twee waterstofisotopen (deuterium en tritium). Bij fusie van twee kernen ontstaan heliumkernen (4He) en een hoop energie: zon op aarde spelen. En die energie zou schoon zijn. Die levert (haast) geen radioactieve producten zoals broer kernsplitsing, de ‘normale’ vorm van kernenergie. Klein probleempje: tritium is vreselijk schaars. ITER, de fusiereactor in aanbouw in Frankrijk, nog steeds een proefreactor, zou in zijn eentje bijna alle tritiumvoorraden opslokken. Wordt kernfusie een doodgeboren kind? Lees verder

Waterstof schone brandstof? Mijn zolen!

Waterstof (met bellen)

Scheikundig symbool voor waterstofgas

Sprookjes zijn van alle tijden zoals verhalen over zuinige auto’s en waterstof als schone brandstof. Die sprookjes leiden een hardnekkig leven. Probleem nummer een is gigantisch. Om waterstof te krijgen heb je erg veel energie nodig. Die energie ben je voor een belangrijk deel kwijt want die ‘verdien’ je maar deels terug door de energie de je wint met de verbranding van waterstof. Opmerkelijk is dat dat energieverlies om waterstof te maken nauwelijks wordt genoemd in alle geestdriftige verhalen over die ‘schone’ brandstof. Lees verder

Waterstof op ‘natuurlijke’ wijze gemaakt met ingebed hydrogenase

Hydrogenase

De structuur van een hydrogenase van de Desulfovibrio desulfuricans-bacterie met een kern van zwavel en ijzer (afb: James Birrell)

Heel veel jaren geleden, waarschijnlijk in de jaren 80, was ik in Duitsland op bezoek bij onderzoekers die een systeem hadden gebouwd waarbij micro-organismen (bacteriën) waterstof produceerden. Dat schijnt destijds niet het verwachte resultaat te hebben opgeleverd. Waterstof wordt gezien als ‘groene’ energiedrager, maar voor de productie daarvan wordt vaak de energievretende elektrolyse gebruikt. Hoezo groen? Onderzoekers van, onder meer, de Ruhr-universiteit in Bochum denken nu de ‘natuurlijke’ oplossing gevonden te hebben. Ze hebben daarmee meteen maar een biologische brandstofcel gemaakt. Lees verder

“Geloof niet in die waterstof- en kernenergieonzin”

Jonathan Porritt

Jonathan Porritt

Oplossingen voor onze klimaatdoeleinden zijn relatief eenvoudig, maar lang niet iedereen wil die wegen bewandelen. Om niets van het ‘goede leven’ weg te hoeven gooien worden er nogal eens boude (en vaak stompzinnige) voorstellen gedaan om de broeikasgassen terug te dringen. Jonathan Porritt, stichter/directeur van de organisatie Forum for the Future stelt in een artikel in de Britse krant the Guardian dat de enige realistische oplossing duurzaamheid is. “Geloof niet in de waterstof- en kernenergieonzin.” Lees verder

Als de stroom uitvalt kunnen batterijen het dan aan?

Ondergrondse energieopslag

Ondergrondse energieoslag (afb.: Der Spiegel)

We moeten onze energievoorziening aanpassen om die duurzamer (en uiteindelijk helemaal duurzaam) te maken. Dat betekent alles elektrisch en dat betekent ook dat we grote systemen nodig hebben voor het opslaan van opgewekte duurzame energie die niet levert als er vraag is. De vraag is of zo’n systeem er tegen kan als het (stroom)net uitvalt. Wellicht is het dan een oplossing het netwerk op te splitsen in kleinere netwerken (die eventueel gekoppeld kunnen worden. Het hele stroomnet zal drastisch (moeten) veranderen. Lees verder

Algen in druppeltjes produceren waterstof

Waterstofalgen

De algen in het druppeltje produceren waterstof, maar de ‘beschermende bacteriën daar omheen kooldioxide (afb: Nature)

Algen produceren net als planten zuurstof. Het schijnt echter dat als ze in waterdruppeltjes worden verspreid ze waterstof gaan produceren. Een broodje aap of reëel? De techniek zal nog wel wat bijgeslepen en verder ontwikkeld moeten worden, stellen de onderzoekers. De bacteriën in dit proces produceren overigens wel kooldioxide. Lees verder

Het VK rijdt proef met waterstoftrein

In het Verenigd Koninkrijk heeft voor het eerst een trein proefgereden die wordt aangedreven door energie uit brandstofcellen. De brandstof in die energieopwekkers is waterstof. De trein, Hydroflex gedoopt, maakte een tochtje van zo’n 40 km bij een maximale snelheid van 80 km/u. De volgende fase is de brandstofcellen, accu’s en waterstoftanks onder de trein te plaatsen. Het is de bedoeling dat de trein eind volgend jaar in dienst zal worden genomen. De trein is bedoeld op trajecten waar geen elektriciteit beschikbaar is.

Bron: BBC