Studies insectengedrag lijken deels onreproduceerbaar te zijn

Weidesprinkhaan

Weidesprinkhaan (Chorthippus dorsatus) (afb: WikiMedia Commons)

Als een experiment onder vergelijkbare omstandigheden wordt herhaald, zouden de resultaten hetzelfde moeten zijn. In werkelijkheid is de situatie vaak anders – wetenschappers spreken van een “reproduceerbaarheidscrisis”, die verschillende disciplines treft. Een recente studie door een onderzoekersters van de universiteiten van Münster, Bielefeld en Jena heeft aangetoond dat sommige resultaten van gedragsexperimenten met insecten niet volledig kunnen worden gereproduceerd. Het zou kunnen gaan over 17% tot 42% van de gedragsproeven, afhankelijk an de definitie van reproduceerbaarheid. Lees verder

Vega of vlees? Het maakt onze spieren niks uit

Nicholas Burd univ. Illinois

Nicholas Burd (Afb: univ. Illinois)

Vega-eters zijn watjes. Dat zou kunnen, maar dat ligt dan niet aan het voedsel dat ze eten. Volgens een nieuw onderzoek zou het onze spieren niets uitmaken waar de eiwitten die wij tot ons nemen vandaan komen, van dieren of van planten. Lees verder

Kunststofdeeltjes zouden bij zeevogels tot ‘Alzheimer’ leiden

Bloedmonsters van kuikens van zeevogels (pijlstormvogels) die door hun ouders met kunststof werden gevoed, zouden hebben uitgewezen dat die gewoonte kan leiden tot neurodegeneratie (‘Alzheimer’), celdood en aantasting van de maagwand bij de kuikens.
Er werden regelmatig intracellulaire componenten aangetroffen die niet in het bloed zouden moeten voorkomen, wat wijst op cellyse (het verkrummelen van het celmembraan), schrijven de onderzoekers Jack Rivers-Auty van de universiteit van Tasmanië (Aus). Er werden minder eiwitten uitgescheiden, wat erop wijst dat de maag, lever en nieren niet normaal functioneren.
Het is verontrustend, schrijven de onderzoekers, dat deze kenmerken aanwijzingen zijn van neurodegeneratie bij de zeevogelkuikens onder de 90 dagen, waarbij grote hoeveelheden kunststof waren ingenomen. Het eiwitspectrum  weerspiegelt de effecten van kunststof op de maag.

Opvallend is dat de meetmethoden die doorgaans worden gebruikt om de toestand van wilde dieren te beoordelen (zoals lichaamsgewicht) geen nauwkeurige beschrijving geven van de gezondheid of de gevolgen van het eten van kunststoffen, stellen de onderzoekers.

Bron: the Guardian

Je bent 47 en hebt geld te veel: op jacht naar de eeuwige jeugd

Bryan Johnson

Bryan Johnson: weer 18 worden

Bryan Johnson (een soort Amerikaanse Jan Jansen) woont in de VS is 47 en heeft geld te veel. Bovendien is hij bang om oud te worden en dus doet hij er alles aan om weer 18 te worden. Niet per se door gezond te leven, maar met behulp van allerlei medische ingrepen zoals bloedtransfusies en gentherapieën en veel pillen. Hij is er trots op de eerste mens te zijn die genetisch is veranderd (ook al is hij dat hoogstwaarschijnlijk niet waar). Wat geld en gekte kan doen hebben Musk en Trump al laten zien. Gelukkig houdt onze Brain die gekte op zichzelf gericht, toch? Lees verder

Microkunststofdeeltjes in bodem zijn ook voor planten een plaag

Microkunststofdeeltjes in bodem doen planten meer kwaad dan goed

Microkunststofdeeltjes in bodem doen planten meer kwaad dan goed (afb: Laura Zantis et al./Science of the total environment)

Microkunststofdeeltjes komen niet alleen in de oceaan en onze hersens voor, maar ook vrijwel overal in de bodem. Welke gevolgen heeft dat voor de plantengroei? Het lijkt dat in lage doseringen die deeltjes de groei van bepaalde planten bevorderen. Dat is wat geleerden bodemmicrobioom noemen. een effect dat ook vaak gebruikt wordt in vaccins. Boven een bepaalde hoeveelheid (concentratie) krijgen de negatieve effecten de overhand. Lees verder

We hebben geavanceerd navigatiesysteem in de hersens (lijkt het)

Navigerende ratZe zouden in 2005 zijn ontdekt door Nobelprijswinnaars May-Britt en Edvard Moser, de ‘rastercellen’ in je hersens die je een idee geven waar je je in de ruimte bevindt. Nu zouden beide prijswinnaars en collega’s van het Noorse Kavli-instituut ook hebben ontdekt dat die ‘rastercellen’ snelle, ritmische ‘bewegingen’ maken als een soort antennes om de ruimte voor de hersenbezitter te onderzoeken. Lees verder

Diversiteit veel dieren en planten neemt af

Floridapanter

Floridapanter (afb: WikiMedia Commons)

De genetische diversiteit van tweederde van de populaties dieren en planten neemt af, waardoor het moeilijker wordt om zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving, zo blijkt uit recent onderzoek. Lang voordat een soort uitsterft, wordt de populatie kleiner en raakt steeds meer gefragmenteerd, waardoor het aantal potentiële partners en dus de genetische variëteit afneemt. Dit maakt een soort kwetsbaarder voor toekomstige bedreigingen zoals ziekten en uiteindelijk voor uitsterving. Lees verder

Die evolutie is als ontwikkelingsmodel zo slecht nog niet

Fruitvliegje

Fruitvliegje (afb: WikiMedia Commons)

Kan een organisme in de loop van de evolutie een optimale toestand bereiken, vroegen onderzoekers van, onder meer, het ISTA in Oostenrijk zich af. Is er een formule die de weg naar dat optimum beschrijft en zo ja, valt die theoretisch af te leiden? Die schijnt er (nog?) niet te zijn, maar met hun rekenmodel hebben de onderzoekers het ideale bouwplan voor fruitvliegjes ontworpen, waarmee ze zouden hebben aangetoond dat de evolutie talrijke optimale mogelijkheden ter beschikking heeft. Lees verder

Kwantumeffect zou iets vertellen over hoe plantencellen communiceren

celdeling

Mitose is celdeling van eukaryote cellen zoals wij zoogdieren die hebben

Zo’n honderd jaar geleden kwam de Russische bioloog Alexander Gurwitsch tot de slotsom dat planten (ook) via lichtsignalen communiceren. Levende cellen zouden (zwakke) ultraviolette straling uitzenden om met elkaar te ‘praten’.  Hij werd voor gek verklaard, maar kwantummechanicus Nathan  Babcock van de Howarduniversiteit in Washington speculeerde dat die uv-straling wel eens een kwantummechanische oorsprong kon hebben. Het lijkt er op dat Babcock een punt heeft (zegt hij zelf). Lees verder

’s Werelds kleinste molmotor van ammoniumferroceen

ferroceenmolmotor

Het idee van een (ammonium)ferroceenmolmotor (afb: Toyokazu Yamada/univ. van Chiba)

In de natuur heb je eiwitten of andere biomoleculen die voor beweging/vervoer zorgen, moleculaire motors of molmotors genoemd. Die kun je natuurlijk ook zelf verzinnen. Kunstmatige molmotors zijn kleine machientjes op nanoschaal die iets zouden kunnen betekenen op het gebied van de katalyse, moleculaire elektronica, geneeskunde en kwantummaterialen. Ferroceen is een verbinding die op dat gebied als uitgangspunt kunnen dienen. Onderzoekers schijnen nu de kleinste molmotor te hebben gemaakt gebaseerd op ferroceen.
Lees verder