Spieren verouderen gaandeweg. Die spierveroudering zou volgens Franse onderzoekers komen doordat een gen, Sprouty1, bij het vorderen der jaren steeds vaker afgeremd wordt. Daardoor zou de vernieuwingskracht van spierstamcellen verminderen.
Lees verder
Inderdaad, maar praten ook
Vloeken is armoede, het einde van de argumenten, onmacht, vergiftigt de atmosfeer en ga zo nog maar even door. Daar zijn twee Amerikaanse vloekkundigen, Timothy Jay en zijn vrouw Kirstin Jay, het niet mee eens. Vloekers zouden volgens het duo zelfs welsprekender zijn en een grotere woordenschat hebben dan mensen die zich minder vaak van krachttermen bedienen. Ik heb zo mijn twijfels. Lees verder
Stercellen van ratten (links) en van de mens (foto: Ye Zhang en Steven Sloane)
Stercellen of astrocyten zijn hersencellen. Ze behoren tot de gliacellen, de ‘lijm’ in het hersenweefsel. Zonder die stercellen zou er niet veel terecht komen van dat belangrijke orgaan. Ze spelen een belangrijke rol bij het tot stand komen van de communicatie van de hersencellen, repareren beschadigd weefsel en spelen een rol in de bloed/hersenbarrière. Dat is allemaal duidelijk geworden uit onderzoek bij dieren (vooral muizen en ratten), maar hoeveel zegt dat over het functioneren van stercellen in menselijke hersens? Onderzoekers van, onder meer, de Stanford-universiteit in de VS zijn eens gaan kijken hoe dat zit en waren in staat moleculaire of genprofielen te schetsen van gezonde en van zieke hersens. Lees verder
Sommige mensen lusten er wel pap van, anderen hebben lang niet altijd zin. Ik bedoel vrijen, krikken of een van die andere tientallen synoniemen voor die alom geliefde bezigheid. Aangenomen werd dat hoe meer seks stellen met elkaar hebben hun groter hun geluk, maar onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Toronto (Can), denken dat een keer in de week genoeg is (“Het is vrijdag en dan mag ik weer.”?) voor het grote geluksgevoel. Van meer wordt je niet gelukkiger, denken ze. Lees verder
Georganiseerde sport helpt kinderen hun cognitieve vaardigheden én hun concentratievermogen (ook niet weg) te vergroten, zo beweerde onderzoekster Linda Pagani van de universiteit van Montréal op een bijeenkomst in Chicago. Lees verder
Deze video laat zien wat de robotslang kan © Tangible Media Group, MIT Media Lab, Vimeo
Bij het medialab van het MIT in Cambridge (VS) hebben onderzoekers bij wijze van vingeroefening een soort robotslang ontwikkeld die zich in vele gedaanten kan voordoen: als telefoon, als webhorloge, als bureaulamp of een usb-kabel. Lineform is de naam. Voorlopig is het nog maar spielerei. Lees verder
De atheïstjes waren het gulst (afb: Current Biology)
Hier in West-Europa zou je het niet zeggen, maar het overgrote deel van de wereldbevolking, zo’n 84%, belijdt een godsdienst. Het christendom kent zijn barmhartigheid en goed rentmeesterschap, het boedhisme streeft een leven in harmonie met de omgeving na en zo zijn er nog wel wat mooie strevens in godsdiensten (ik ben geen expert, ik zou ze niet kunnen opnoemen), maar onderzoekers vonden dat kinderen met een religieuze achtergrond minder altruïstisch zijn dan kinderen die die niet hebben. Ook werd door godsdienstige kinderen strenger gestraft dan door niet-godsdienstige. Het onderzoek werd uitgevoerd onder 1170 kinderen van vijf tot twaalf jaar in zes landen. Lees verder
In de VS is vorig jaar een kind geboren na een reageerbuisbevruchting die niet het kind van de vader lijkt te zijn, doordat het slechts 10% van het erfgoed van hem had, Dat komt ongeveer overeen met de genetische ‘gelijkenis’ tussen achterneef en oudoom. Deskundige Barry Starr van de Stanford-universiteit werd te hulp geroepen om de vreemde feiten te verklaren. Het bleek dat er geen vergissing of verwisseling in het spel was maar een fenomeen dat de verdwenen tweeling wordt genoemd: een zwangerschap die begint met twee bevruchte eitjes waarvan de een vroegtijdig ‘sterft’ en de genen overdraagt aan de of misschien moet je zeggen samensmelt met de nog levende vrucht. De vader bleek zo’n, wat heet, chimeer. Die verdwenen tweeling was, genetisch gezien, de echte ‘vader’.
Lees verder
DNA-bewijs wordt in politieonderzoek en door de rechter als hard bewijs gezien, maar is dat ook zo? Bij proeven met DNA-materiaal op een mes, werd een persoon aangewezen die dat mes niet had aangeraakt. Het lijkt er op dat hard DNA-bewijs zo hard nog niet is. DNA kan worden overgedragen van de een op de ander door contact. Lees verder
Blauw zijn de aanraakgebieden van mannen, rood van vrouwen (afb: PNAS)
Eigenlijk zitten mensen, anders dan onze medeprimaten, niet zo veel aan elkaar te frunniken. Als we dat doen, dan doen we dat op bepaalde delen van ons lichaam, afhankelijk van de onderlinge relatie, zo zagen, onder meer, Finse onderzoekers. Ze maakten een kaart van plaatsen waar mensen toestaan waar ze aangeraakt mogen worden op basis van onderzoek bij 1368 proefpersonen in Finland, Rusland, Italië, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Partners mogen elkaar overal aanraken, maar daarna worden de ongemakkelijke gebieden snel groter. Verboden om aan te raken. Lees verder