Ongelijkheid wordt duur betaald

SpaceX-baas Elon Musk

Elon Musk:..bonus van 50 miljard dollar… (afb: WikiMedia Commons)

In Nature staat een artikel van Richard Wilkinson en Kate Pickett over de vele kwalijke kanten van economische ongelijkheid. Volgens dat artikel zouden we ons die gigantische ongelijkheid niet langer kunnen veroorloven. Die kosten ons handen vol geld. De ‘bonus’ van 50 miljard dollar die Egon Musk zichzelf had toebedacht is een lelijke anekdote van een lelijk verschijnsel. De wereld zou een voorbeeld moeten nemen aan België, Nederland en de Skandinavische landen.
Lees verder

Hoeveel spul heeft iemand nodig? Ongeveer zes ton per jaar

materiaalbehoefte per mens per jaar

De materiaalbehoefte per mens per jaar om de armoede te bannen. In westerse landen ligt die hoeveelheid op 70 ton per persoon per jaar (afb: Stefan Pauliuk et. al)

Zes ton per persoon per jaar om netjes en zonder honger te kunnen levenhebben onderzoekers uitgerekend. Dan gaat om kleren, eten, brandstof en wat mensen zoals nodig (denken te) hebben. Dat betekent dat als we iedere (menselijke) aardbewoner een goed en gezond leven zouden gunnen er miljarden tonnen grondstof nodig zijn om van de armoede af te komen. Dat zou zonder schade kunnen als de graaiers (het rijke deel van de wereld dat zo’n 70 ton verbruikt) zouden inschikken. Het zou voor het eerst zijn dat die noodzakelijke behoefte is berekend. Lees verder

Bijna helft kinderen VS leeft op de grens van armoede

Donald Trump

Schreeuwlelijk Donals Trump heeft nog heel wat te doen als hij president van Amerika wordt (afb: Wiki Commons)

Donald Trump, de schreeuwlelijk die Amerika weer groot wil maken, zal daar een hele klus aan hebben. Volgens onderzoekers van de Amerikaanse Columbia-universiteit leeft bijna de helft (44%) van de Amerikaanse kinderen in de buurt van de armoedegrens. We hebben het dan over 31,4 miljoen kinderen. In vergelijking met 2008 zou dat een stijging zijn van 18%. Lees verder

“Ideeën aardopwarming compleet absurd”

Aardopwarming 4Volgens Richard Tol econometrist en klimaat-onderzoeker aan de universiteit van Sussex (Eng) is het idee dat onze kleinkinderen gevaar lopen door de aardopwarming volkomen absurd. Tol won in 2007 als lid van het internationale klimaatforum (IPCC) de Nobelprijs voor de vrede, maar in 2013 weigerde hij het nieuwe klimaatrapport samen te vatten omdat hij dat te negatief vond. Vuile lucht en armoede zijn in zijn ogen  veel grotere bedreigingen voor het welzijn van de mensheid en de onderzoekers van het KNMI moeten zich volgens hem vooral bepalen tot het voorspellen van het weer, omdat ze van het klimaat totaal geen verstand hebben, zegt hij in een vraaggesprek met het Algemeen Dagblad. Lees verder

Klimaatconferentie Parijs wordt een flop

Klimaatdoelstellingen tot 2030

Bovenste klimaaatdoelstellingen van landen (in megaton kooldioxide-equivalenten;) (afb: der Spiegel)

Ik zal waarschijnlijk niet de enige zijn die weinig fiducie heeft in de uitkomsten van VN-klimaatcon-ferentie die in Parijs aan de gang is. Er worden mooie verhalen opgehangen, maar elk jaar produceren we met zijn allen meer broeikasgassen en wat de landen zelf bereid zijn bij te dragen  aan de beteugeling ervan is ver van wat nodig is de aardopwarming af te remmen, laat staan een halt toe te roepen. Er is weinig om ons op te verheugen als het gaat om het afremmen van de aardopwarming. Lees verder

Maakt armoede dom?

Het lijkt er op dat mensen met geldzorgen minder hersenruimte over hebben voor andere zaken.  Ze lijken ‘gevoeliger voor slechte beslissingen die hun situatie laten voortduren”, formuleert de Amerikaanse krant de Washington Post het voorzichtig. Een normaal mens zou zeggen: ze worden dom.
“Eerder onderzoek leek uit te wijzen dat armen hun armoede zelf te verwijten is. Ze werken niet hard genoeg en zijn niet ambitieus”, zegt (mede)auteur van de studie Jiaying Zhao van de universiteit van British Columbia in het wetenschapsblad Science. “Wat we zeggen is dat het niet om het individu gaat, maar om de situatie.”
Als onderdeel van de studie onderwierpen de onderzoekers twee categorieën proefpersonen aan tests: winkelaars met een laag en modaal inkomen in een winkelcentrum in de Amerikaanse staat New Jersey en suikerboeren op het Indiase platteland. De Amerikanen ondergingen een serie tests om hun iq te meten en de mate van impulsbeheersing. De helft kreeg een ’treitervraag’ om hun aandacht te richten op financiële perikelen: wat zou je doen als je auto het begaf en je  $1,500 voor de reparatie? Die Indiase boeren werden getest op kennis en beslisvermogen voor de suikeroogst, een krappe tijd, en erna als de financiële problemen wat minder waren. Het bleek dat mensen die worstelen met geldproblemen een lagere iq hebben (-13 punten), ongeveer zoals mensen die een nacht niet geslapen hebben.
Volgens mede-auteur Sandhil Mullainathan, econoom van Harvard, is vaak verondersteld dat arme mensen arm zijn wegens gebrekkige vaardigheden, al of niet ten gevolge van meegemaakte drama’s of persoonlijke leefomstandigheden. Volgens de studie zou, dus, blijken dat dat echter iedereen onder dezelfde omstandigheden zou overkomen. De vaardigheden lijken weer terug te komen als de geldproblemen voorbij zijn.
Volgens Zhao en  Mullainathan kunnen de onderzoeksresultaten, als ze door ander onderzoek worden bevestigd, grote gevolgen hebben voor de politiek. De overheid zou starters niet moeten lastig vallen met ingewikkelde formulieren of moeten opzadelen met geldproblemen (belasting). Dat zou ten koste van hun slimheid kunnen gaan.

Bron: Washington Post