Wat wil je: Kanker krijgen of dement worden? Stomme vraag. Geen van beide natuurlijk. Nu lijkt het er op dat mensen wier geestelijke vermogens aftakelen minder vaak kanker krijgen dan mensen waar dat niet het geval is. Dat zou zijn gebleken uit Spaans onderzoek. Lees verder
Mensen schijnen een aangeboren vaardigheid te hebben om zich taal eigen te maken. Niet dé taal maar een taal. Dat beweren tenminste onderzoekers van de Amerikaanse Northeastern-universiteit in Boston. Baby’s die nog niet eens kunnen brabbelen ‘herkenden’ al ‘lelijke’ woorden of lettercombinaties. Aangeboren dus, is de conclusie. Lees verder
Dwarslaesiepatiënt Kent Stephenson bij zijn oefeningen (foto: univ.v. Louisville)
Een dwarslaesie, waarbij de hoofdzenuwbanen in het ruggenmerg gebroken zijn, lijkt behandelbaar. Met behulp van elektrische stiumulering aangevuld met fysieke oefeningen konden vier dwarslaesiepatiënten al na een week weer hun benen bewegen. Na een paar maanden konden ze tenen, voeten en benen buigen en strekken. “Tot nu toe waren de vooruitzichten van een dwarslaesiepatiënt dat daar niets aan gedaan kon worden”, zegt onderzoeker Reginald Edgerton van de universiteit in Californië in Los Angeles. Tot nu toe dan. Lees verder
Een ruimtelijk beeld van de (hoofd)verbindingen in muizenhersens
Een mens heeft zo’n 100 miljard hersencellen. Dat kleine muisje 75 miljard. Dat zijn indrukwekkende getallen, maar het wordt nog veelindrukwekkender als je bedenkt dat het in de hersens om verbindingen gaat; althans, dat is de hedendaagse inschatting van hoe hersens werken. Onderzoekers van de universiteit van het Amerikaanse Seattle hebben bij muizen dat hersenverkeer vastgelegd. Andere onderzoekers van dezelfde universiteit hebben de genactiviteit van de hersens van een menselijke foetus bepaald, aan de hand van gevonden RNA. De foetussen waren doodgeboren. Lees verder
Niet iedereen met amyloide plaques en tau-knopen (foto) wordt ook dement.
De ziekte van Alzheimer wordt geassocieerd met amyloïde plaques, maar niet iedereen met die plaques in de hersens krijgt die ziekte. Al lang vragen onderzoekers zich af hoe dat komt. Onderzoekers van het MIT in Cambridge (Mass.) rond Bruce Yankner hebben mogelijk de sleutel van het raadsel gevonden; een eiwit dat aangeduid wordt met REST, dat normaal vooral actief is in de zich ontwikkelende hersens van ongeboren vruchten. Lees verder
Amerikaanse onderzoekers van de universiteit van Rochester rond de neuroloog Mark Mapstone hebben een bloedtest ontwikkeld waarmee met een score van 90% is te voorspellen of de persoon in kwestie de ziekte van Alzheimer zal krijgen. Tien moleculen verraden de ‘vatbaarheid’ voor deze hersenaftakeling, tien tot twintig jaar voordat de ziekte werkelijk toeslaat, schatten de onderzoekers. Dit diagnosemiddel biedt mogelijkheden de ziekte vroegtijdig te bestrijden, maar hét grote probleem is dat er hoegenaamd geen werkzame therapieën voorhanden zijn. Lees verder
Frederick vom Saal van de universiteit van Missouri: “De effecten van bisfenol A op de mens zijn waarschijnlijk altijd onderschat.” (foto: universiteit van Missouri)
Bisfenol A, vooral gebruikt voor de productie van kunststoffen (met name polycarbonaat), zou volgens recent onderzoek van de Amerikaanse universiteit van Missouri, ook in kleine hoeveelheden een schadelijke invloed hebben op organen in ontwikkeling bij resusapen (dus waarschijnlijk ook de mens).
Lees verder
In gebakken en geroosterd vlees zijn vergiften in hoge concentraties gevonden, zogeheten glycotoxines, die kunnen leiden tot ziektes als diabetes en dementie, zo heeft Amerikaans onderzoek aannemelijk gemaakt. Bij muizen die een ‘westers dieet’ met hoge doses glycotoxines kregen, ontwikkelden zich amyloïde-plaques in de hersenen en de muizen vertoonden cognitieve en bewegingsstoornissen die bij dementie worden gezien. Gezonde 60-plussers met hogere concentraties glycotoxines in hun bloed, bleken geestelijk sneller achteruit te gaan en meer weerstand tegen insuline op te bouwen dan 60-plussers met lagere glycotoxineconcentraties. Lees verder
De kop doet vermoeden dat de Australiërs, en dan speciaal Australische onderzoekers, een tikje over het paard getild zijn. Amerika en Europa besteden honderden miljoenen euro’s aan hun eigen hersenprojecten, China loopt zich warm en dan zullen die dekselse Aussies met de buit gaan lopen voor 250 miljoen dollar in tien jaar? Dat is wel het plan van de Australische akademie van wetenschappen. Bob WIlliamson laat zich niet van de wijs brengen: “Het zal beginnen bij het aansturen van de benen en armen.” Volgens hem is dat in vijf tot tien jaar mogelijk. Het echte werk duurt wat langer: 50 tot 100 jaar. Lees verder
Twee neurowetenschappers vrezen dat kinderen langzaam worden vergiftigd door milieuverontreiniging. Volgens hen zijn de gevolgen daarvan al meetbaar. Kinderen zouden steeds dommer worden en ook zou die verontreiniging de oorzaak zijn van gedrags- en ontwikkelingsstoornissen. De onderzoekers benoemen de kwalijke bestanddelen in het milieu: lood, kwik, mangaan, fluor- en chloorverbindingen en verschillende bestrijdings- en oplosmiddelen. Toelatingsbeoordelingen zijn gebaseerd op acute neurotoxische schade die stoffen kunnen veroorzaken, maar er wordt niet gekeken naar de langetermijneffecten voor kinderen in de baarmoeder en vroege jeugd, aldus de onderzoekers. Dat zou moeten veranderen.
Ongeveer 10% van alle kinderen heeft tegenwoordig al vanaf de geboorte een gedrags- of ontwikkelingsstoornis, stellen Philippe Grandjean van de universiteit van Zuid-Denemarken in Odense en Philip Landrigan van de Harvard-Universiteit. Dan hebben we het, onder meer, over autisme, geestelijke tekortkomingen, hyperactiviteit en agressief gedrag. “Die wortels van deze mondiale pandemie van neurologische ontwikkelingsstoornissen zijn maar deels bekend.”, stellen ze. Genetische factoren spelen een rol, maar die kunnen maar 30 tot 40% van de gevallen verklaren. Dus, denken de onderzoekers, dan moet de rest van de omgeving komen. De zich ontwikkelende hersens in de baarmoeder en bij jonge kinderen zijn zeer gevoelig voor chemische en andere prikkels. “In het navelstrengbloed worden meer dan 200 chemische verbindingen aangetoond.” Reeds in 2006 hadden de onderzoekers laten zien dat milieuverontreinigingen, zoals lood, kwik, arseen, pcb’s en het oplosmiddel tolueen, meetbare effecten hebben op de hersenontwikkeling van kinderen. Als gevolg daarvan hebben de kinderen kleinere hersens, problemen met begrijpen en leren, vertonen afwijkend gedrag en hebben ook motorische problemen.
Voor hun nieuwe overzichtsstudie hebben Grandjean en Landrigan nieuwe onderzoeken naar de effecten van chemicaliën meegenomen, waarbij ze nog zes andere chemische ‘boosdoeners’ ontdekten, die effect op de hersenontwikkeling van kinderen hebben. Grandjean: “Onze grootste zorg is het grote aantal kinderen met door chemicaliën beschadigde hersens, waarbij nooit een formele diagnose is gesteld. Ze lijden aan concentratieverlies, een vertraagde ontwikkeling en slechte schoolprestaties, maar niemand weet waarom.” Massale verontreiniging met neurotoxische chemicaliën zou de oorzaak zijn voor die ‘slechtere hersens’ van kinderen. Minstens de helft van de 214 bekende giftige substanties die effect hebben op de hersens, zijn in grote hoeveelheden geproduceerd en in het milieu terechtgekomen. Elk jaar komen daar nog eens twee stoffen bij, waarvan ook de uitwerking op de hersens schadelijk is bevonden. De kinderen worden steeds dommer en onaangepaster.
Grandjean en Landrigan willen dat de milieuregels drastisch worden aangepast. Ook chemicaliën die al langer geproduceerd worden, zullen moeten worden onderzocht, vinden ze. Daarbij moeten ook de langetermijneffecten worden meegenomen. “We moeten af van het idee dat nieuwe chemicaliën en technologieën ongevaarlijk zijn, zolang het tegendeel niet bewezen is.”
Bron: bdw