
Het ozongat in september 2017 (afb: theozonehole.com)

Het ozongat in september 2017 (afb: theozonehole.com)

Politici en maatschapelijke organisaties steggelen nog steeds over maatregelen om een klimaatramp te voorkomen, maar sedert de ondertekening van het klimaatakkoord in Parijs eind 2015 is er weinig gebeurd. Of weinig gebeurd, de broeikasgasuitstoot stijgt onverminderd en keer op keer waarschuwen klimaatwetenschappers dat we nu eindelijk eens actie moeten ondernemen. Dat was voor David Spratt en Ian Dunlop reden de alarmklok te luiden (pdf-bestand). De dreigende aardopwarming zou wel eens het einde kunnen zijn van de menselijke beschaving, vrezen ze.
Lees verder

Datacentra vreten een hoop energie, onder meer voor koeling (afb: Google)
Steeds meer van ons leven wordt opgehangen aan computers en we doen met zijn allen net of die elektronen hun werk gratis doen. Dat is natuurlijk allerminst het geval en het voorval van de cryptomunten als bitcoin met hun blokketens waarvoor veel gerekend moet worden maakte duidelijk dat het energieverbruik daarbij nogal in de papieren loopt. Iets soortgelijks geldt voor kunstmatige intelligentie. Volgens recente schattingen kan de koolstofvoetafdruk van het leerproces van een ki-systeem zoveel energie kosten dat bij het opwekken daarvan 284 ton kooldioxide ontstaat. Dat zou net zo veel zijn als een gemiddelde auto in zijn hele ‘leven’ uitstoot. Lees verder

Veel winningsmethoden voor fossiele brandstoffen zijn verwoestend voor het milieu
Met de mond wordt door veel politici maar ook ondernemers de ernst van de huidige klimaatcrisis beleden, maar in de praktijk komt er toch bitter weinig tot stand van een actief klimaatbeleid. Daarbij spelen lobbyisten een belangrijke rol, stellen onderzoekers in de VS. Lees verder

De (omgerekende) uitstoot voor (l) en na 2012 (afb: univ. van Bristol)
Sinds 2013 is de uitstoot van chloorfluorkool-waterstoffen (cfk’s) weer gestegen met 7000 ton. Die koelstoffen tasten de ozonlaag aan en zijn wereldwijd verboden. Volgens recent onderzoek komt die toename uit Oost-China. Lees verder

De koelkast bestelt melk bij Appie en wij kijken ondertussen naar een film…
Wat eet meer energie: direct tv kijken of via internet? Het antwoord schijnt niet zo makkelijk te geven te zijn. Informatici van de universiteit van Lancaster hebben een poging gewaagd. Wat ze constateerden, maar dat kan geen verrassing zijn, is dat internet als medium om video’s te bekijken (of dat nu reguliere of uitgestelde tv-programma’s zijn of videodiensten) aanzienlijk aan belang aan belang heeft gewonnen. Ze denken dat dat niet bepaald gunstig voor ons energieverbruik is en dus ook niet voor het milieu en daar valt wat aan te doen…. Lees verder
Het is al langer duidelijk dat er een verband bestaat tussen dementie en luchtvervuiling, maar het lijkt er steeds meer op dat dementie ook daadwerkelijk kan worden veroorzaakt door luchtvervuiling. Dan hebben we het over de deeltjes en gassen die in de lucht terecht komen door energieopwekking met fossiele brandstoffen, door bosbranden, verkeer en nog zo wat vervuilingsbronnen. Lees verder

De EU leeft al tientallen jaren op krediet (afb: rapport Footprint Network)
De Europese Unie heeft op 10 mei al al haar natuurlijke bronnen opgebruikt (pdf-bestand) die de aarde in een jaar kan verwerken/vernieuwen. Dat hebben de milieuorganisaties Global Footprint Network en het WereldNatuurFonds berekend. Idealiter zou die ‘uitputtingsdag’ op zijn vroegst op 31 december moeten vallen, liefst later. EU-burgers putten de aarde uit. Onze ecologische voetafdruk is veel te groot voor een duurzame samenleving op deze planeet.
Lees verder

De Qomolangma, de hoogste berg van de wereld (afb: WikiMedia Commons)
Fluorescerende tenten, lege gasflessen en andere rotzooi laten bergbeklimmers achter nadat ze de top hebben bereikt. Bergbeklimmers zijn bergbevuilers. Een schoonmaakploeg die de Mount Everest is gaan kuizen heeft in twee weken tijd al drie ton afval verzameld. Als je bergbeklimmers weer eens hoort praten over de schoonheid van de natuur, dan weet je waar ze het over hebben. Lees verder

Afbreekbaar is een betrekkelijk begrip (afb: univ. van Plymouth)
Mensen zijn vrij hardleers. Sedert de ontdekking van gigantisch hoeveelheden kunststofafval in de oceanen is men hier en daar heel mondjesmaat bezig te snijden in de bron, de overmaat aan (wegwerp)artikelen van kunststof wat terug te dringen, met als vreemde eerste slachtoffer’ de drinkrietjes. Al jaren wordt de oplossing van het kunststofafval gezien in afbreekbare polymeren. Onzin natuurlijk, maar nu hebben echte onderzoekers de onzin van die ‘oplossing’ ook aannemelijk gemaakt. Na drie jaar verblijf in de bodem of in zeewater bleken tasjes van afbreekbare kunststof nog sterk genoeg om ruim twee kilo bagage te dragen zonder te scheuren. Lees verder