Gat in de ozonlaag in september 2000 (afb: WikiMedia Commons)
Drijfgassen waren verantwoordelijk voor het gat in de onzonlaag boven de Zuidpool, maar het blijkt dat ook rookdeeltjes van natuurbranden in, vooral, Australië de meehelpen bij de aantasting van de ozonlaag. Die waren verantwoordelijk voor een vergroting met 10% in 2020, stellen onderzoeksters van, onder meer, het MIT in Cambridge (VS). Lees verder
Hij zou de laatste jaren de goede kant uitgaan met het gat in de ozonlaag, de laag in de atmosfeer die ons tegen gevaarlijke uv-straling beschermt. Was dat gat ontstaan door menselijk toedoen (drijfgassen), nu lijken de natuurbranden de ‘boosdoeners’, waarvan je je natuurlijk af kunt vragen hoe natuurlijk die zijn. Lees verder
We (ik althans; as) ken het gat in de ozonlaag alleen van het zuidelijk halfrond. Daar zou het de laatste jaren redelijk goed mee gaan (d.w.z. dat sluit zich langzaam), al zijn de berichten wisselend. Er zit echter kennelijk ook een ‘gat’ in de ozonlaag boven de Noordpool. Dat zou jl. maart op zijn, voorlopige, dieptepunt zijn geweest, zo melden NASA-onderzoekers op basis van analyses van satellietwaarnemingen. Lees verder
Atoomwolk boven Hirosjima na ontploffing kernbom in 1945 (afb: WikiMedia Commons)
Na al die heisa over het coronavirus even wat vrolijker nieuws, nou ja, vrolijk, in ieder geval ander (ik ben tegenwoordig zo door mijn krant heen). Stel je voor dat er ergens op de wereld een conflict ontstaat tussen twee landen die allebei kernwapens hebben en die die ook gaan gebruiken. Dan zou zelfs een ‘beperkte’ atoomoorlog ernstige gevolgen hebben voor de voedselvoorziening in de hele wereld. Dat denken tenminste onderzoekers van, onder meer, de NASA. Lees verder
Het (berekende) temperend effect van cfk-ban op de aardopwarming (afb: ERL)
Je zou kunnen zeggen dat het Montréalprotocol een voorloper is van het nu veelbediscussieerde klimaatakkoord. Het verschil is dat dat oude akkoord, grosso modo, wél werd nageleefd en zo langzamerhand zou het in de ban doen van chloorfluorkoolwaterstoffen (cfk’s) hebben geleid tot een (traag) herstel van de, door die stoffen, aangetaste ozonlaag (al zijn niet alle berichten positief). Nu hebben onderzoekers uitgevogeld dat die maatregel een belangrijk neveneffect had: de vertraging van de aardopwarming. Cfk’s zijn heftige en persistente broeikasgassen. Lees verder
De (omgerekende) uitstoot voor (l) en na 2012 (afb: univ. van Bristol)
Sinds 2013 is de uitstoot van chloorfluorkoolwaterstoffen (cfk’s) weer gestegen met 7000 ton. Die koelstoffen tasten de ozonlaag aan en zijn wereldwijd verboden. Volgens recent onderzoek komt die toename uit Oost-China. Lees verder
Het barocalorisch effect zorgt voor koeling als de druk van de plastische kristallen wordt gehsald (afb: imr)
Koeling kost veel energie. Wereldwijd zouden koelsystemen verantwoordelijk zijn voor een kwart tot een derde van de stroombehoefte. Cruciaal daarbij is het gebruik van koelvloeistoffen (HFK’s). Dat zijn echter heftige broeikasgassen. Een koelkast met vervormbare kristallen zou een alternatief denken Chinese onderzoekers. Truc is dat sommige stoffen onder druk afkoelen (het zogeheten barocalorisch effect). Lees verder
De LAPCAT-MR2, een hypersoon ideetje van de ESA (afb: esa)
Ik las dat de Europese Unie een project heeft om vliegtuigen te ontwikkelen die hoog in de stratosfeer(tussen de 10 en 17 km boven de aarde) kunnen vliegen: Stratofly. Opdat we, zeg, vanaf 2035 in drie uur naar Australië kunnen vliegen, roept het persbericht verheugd. Moeten we dat willen en ten koste van wat? Bevond zich in die stratosfeer niet de ozonlaag? Zou het niet beter zijn dat de EU en de EU-landen zich bezighoudenmet het redden van de aarde? Ik roep maar wat. Lees verder
Nog niet zo heel lang geleden meldde ik dat het goed gaat met de ozonlaag. Ik had dat uiteraard niet zelf onderzocht, maar meldde dat als uitkomst van een onderzoek. Nieuw onderzoek schijn echter aannemelijk gemaakt te hebben dat het toch niet zo goed gaat met onze ozonlaag, die ons tegen al te intensieve uv-straling beschermt. Het gat boven de Zuidpool wordt weliswaar kleiner, maar de ozonlaag op de hogere breedtegraden rond de evenaar zou dunner worden, Waardoor is niet duidelijk. Lees verder
Het ozongat in september 2017. Rechts de dobsoneenheden in kleuren (afb: theozonehole.com)
Het gat in de ozonlaag boven de Zuidpool is sedert 1988 nog niet zo klein geweest, stelt de Amerikaanse ruimtevaartorga-nisatie NASA. Het gigantische gat bereikte dit jaar zijn maximum in september: 19,6 miljoen km2. Normaal wordt dat gat na midden-september, het eind van de Zuidpoolwinter, weer kleiner. Lees verder