Bijenhouders in de VS zullen zo’n 13% van hun populatie verliezen door de bestrijdingsmiddelen die gebruikt worden om de overbrenger van het zikavirus te bestrijden, zo blijkt uit recent onderzoek. Op de een of andere manier krijg ik de indruk dat steeds de bijen weer het haasje zijn. Dit voorbeeld toont maar weer eens aan hoe kortzichtig mensen zijn. Lees verder
Een kooldioxidevanger (foto: Rogelio V. Solis/AP)
Onderzoekers van de Stanforduniversiteit hebben een elektrochemische cel ontworpen waarmee koolmonoxide vrij efficiënt is om te zetten in organische verbindingen zoals etheen of azijnzuur. Bron van de koolmonoxide zou dan kooldioxide zijn, het vermaledijde broeikasgas. Daarmee kan een last omgezet worden in een last. Lees verder
De chip van de toekomst?
MicroRNA’s vervullen allerlei taken in een cel zoals bij de eiwitvorming
Elke cel heeft een ‘noodknop’ die onder bepaalde omstandigheden wordt gebruikt om de cel te laten sterven. Dat is om te voorkomen dat het misgaat met het organisme. Bij kankercellen zou die ‘noodknop’ ook in werking moeten treden, maar dat gebeurt kennelijk niet altijd. Stoffen die worden gebruikt MicroRNA’s spelen een belangrijke rol in de zelfdoding van kankercellen. Onderzoekers ontwikkelden toxischer varianten van de natuurlijke.voor chemotherapie kunnen die ‘knop indrukken’, maar onderzoekers van de Amerikaanse Northwesternuniversiteit denken nu te weten hoe dat moet. Zonder chemo, dus. Lees verder
Rendieren in de sneeuw
Herintroductie op grote schaal van grote grazers zoals neushoorns, bizons en rendieren zouden de graslanden, bossen en toendra’s helpen beschermen tegen natuurbranden en ander onheil dat de klimaatverandering ons te bieden heeft, zo beweren onderzoekers. Ze zouden er, ik neem het met een korrel zout, zelfs voor kunnen zorgen dat de Noordpool koel zal blijven of althans minder opwarmt. Lees verder
Stephanie Wehner van de TU Delft (afb: TU Delft)
Er wordt veel geschreven en gedelibereerd over kwantumcomputers en de grote ‘zegeningen’ die die apparaten ons zouden kunnen brengen. Die ‘zegeningen’ zitten nog, maar intussen hebben kwantumonderzoekers van de TU Delft alvast eens de contouren van een kwantumweb omschreven. Die zou er wel eens eerder kunnen zijn dan de kwantumcomputer. De onderzoekers hebben het over enkele jaren. Lees verder
Ik heb mezelf wel eens afgevraagd hoe het komt dat het mij makkelijker afgaat van papier te lezen dan van het scherm. Ik weet dat aan onwennigheid (ik ben oud genoeg om zonder (computer)schermen te zijn opgeleid). Nu lijkt het er op dat papier toch beter werkt dan het scherm. Dat vonden althans onderzoekers van de universiteit van Valencia (Sp): mensen begrijpen een tekst beter als ze die van papier lezen dan van het scherm, vooral jongeren. Terug naar het papier op school? Lees verder
Er zitten nogal wat verschillen tussen de diverse benaderingen om de broeikasgasuitstoot te berekenen (afb: IIASA)
Ik heb hier al vaker beweerd dat ook wij kleine krabbelaars veel kunnen doen om een (gevreesde) klimaatramp te voorkomen: doe de auto aan de kant en wordt vegetariër. Nieuw onderzoek zou in ieder geval dat laatste ondersteunen. Vlees en zuivel zijn de grootste veroorzakers van broeikasgassen in ons (=EU) voedingspatroon. De uitstoot toegeschreven aan de handel bleek van weinig invloed. Niet lokale producten maar welke producten bepalen de klimaatvoetafdruk van voeding, aldus de onderzoekers.
Lees verder
Er wordt, begrijp ik, overal in de wereld onderzoek gedaan naar veroudering en hoe die ‘ziekte’ kan worden teruggedrongen. Ik heb het hier even niet om de gevolgen van wat er gebeurt als we allemaal 200 jaar worden, maar over een succesje (?) van Yale-onderzoekers op dit terrein. Die slaagden er in om wormpjes (Caenorhabditis elegans) met een cocktail van drie stoffen bijna twee zo oud te laten worden als wormpjes die dat ‘levenselixer’ niet hadden genoten. Zoiets zou nog nooit eerder zijn bereikt bij volwassen dieren (diertjes). Lees verder
Butylpyridine blijkt te reageren met het halfgeleidermateriaal met ‘gaten’ (afb: Vitautis Getautis)
Onderzoekers uit Litouwen en Zwitserland denken erachter gekomen te zijn waardoor de levensduur, en daarmee de bruikbaarheid, van perovskiet-zonnecellen nog zo beperkt is. De halfgeleider in het zonnecel-materiaal zou reageren met een veelgebruikt additief (butylpyridine). Dat gaat ten koste van de opbrengst. Ze hebben ook oplossingen in de aanbieding. Lees verder