Effecten van helft van de mijnbouwgebieden niet (goed) onderzocht

Illegale goudwinning in Peru

Die illegale goudwinning in Los Amigos in Peru is ook vanuit de ruimte te zien (afb: NASA)

Blijmoedig worden er regelmatig allerlei prachtige, ‘groene oplossingen’ voorgesteld zonder dat er gekeken is waar de daarvoor benodigde grondstoffen vandaan moeten komen. De elektrisering van het personenverkeer (=de auto), bijvoorbeeld, zou goed zijn voor het klimaat, maar daarvoor is een onder meer gigantische hoop lithium nodig. Volgens een artikel in Nature is meer dan de helft van de mijnbouwgebieden, we praten over een gebied van 120 duizend km2, niet gedocumenteerd en dus ook niet bekend welke effecten die, ook verlaten, mijnen hebben. Lees verder

Heeft de lithium(ion)batterij haar langste tijd gehad?

natriumbatterijen

Natriumbatterijen (afb: Tiamat)

Al een tijdje wordt er gewerkt aan de natriumbatterij als opvolger van de lithium(ion)batterij, maar soms blijven zaken hun ‘leven’ lang een belofte zoals perovskietcellen als vervangers van de siliciumzonnecellen. Nu lijkt er echter schot in te komen als het Frans bedrijfje Tiamat de handschoen lijkt op te pakken. Grootschalige (?) productie is voorzien in 2025. Lees verder

Europeanen gooien weer meer verpakking weg

Verpakkingsafval EU in 2021

Verpakkingsafval in de EU stijgt alleen maar, het opwerken en hergebruik overigens ook, maar daarbij schijnt het verbaranden te worden meegerekend (afb: EuroStat)

Burgers in de Europese Unie gooiden in 2021 per persoon 188,7 kg verpakkingsafval weg. Dat is 11 kg meer dan het voorgaande jaar, zo deelde Eurostat mee. De Europese Unie wil die afvalberg drastisch verkleinen. Overigens stijgt ook het kringlopen van verpakkingsafval. Lees verder

Meer grondstoffen halen uit afgedankte batterijen en accu’s

Opwerken van metalen uit lithiumionbatterijen

Léa Rouqette in het lab aan het recycleren (afb: Chalmersuniversiteit)

Onderzoeksters van de Zweedse Chalmersuniversiteit hebben een methode gevonden om meer grondstoffen te halen uit afgedankte lithiumionbatterijen en -accu’s. Bij lithium zou het opwerkingspercentage op 100 uitkomen en bij aluminium zou dat 98% zijn. Van andere grondstoffen zou het verlies van waardevolle materialen zoals nikkel, kobalt en mangaan zijn teruggebracht. Voor het proces zouden geen schadelijke stoffen worden gebruikt (want oxaalzuur). Lees verder

Hoeveel spul heeft iemand nodig? Ongeveer zes ton per jaar

materiaalbehoefte per mens per jaar

De materiaalbehoefte per mens per jaar om de armoede te bannen. In westerse landen ligt die hoeveelheid op 70 ton per persoon per jaar (afb: Stefan Pauliuk et. al)

Zes ton per persoon per jaar om netjes en zonder honger te kunnen levenhebben onderzoekers uitgerekend. Dan gaat om kleren, eten, brandstof en wat mensen zoals nodig (denken te) hebben. Dat betekent dat als we iedere (menselijke) aardbewoner een goed en gezond leven zouden gunnen er miljarden tonnen grondstof nodig zijn om van de armoede af te komen. Dat zou zonder schade kunnen als de graaiers (het rijke deel van de wereld dat zo’n 70 ton verbruikt) zouden inschikken. Het zou voor het eerst zijn dat die noodzakelijke behoefte is berekend. Lees verder

Hergebruik lithium wezenlijk voor groene overgang

Opwerking lithium uit afgedankte batterijen

Zo stellen de onderzoekers de voordelen van hun opwerkingsmethode van lithium uit batterijen boven bestaande methoden voor (afb: Yu-Guo Guo et. al/Angewandte Chemie)

Lithiumbatterijen krijgen een belangrijke rol in de overgang naar een duurzame(re) samenleving, maar dan is opwerking en hergebruik van het ‘witte goud’ onontkoombaar. Nu al wordt er gevochten om de lithiumbronnen (bestaande en nieuwe), maar winning is alles behalve duurzaam. Opwerking en hergebruik zou echter lastig zijn. Chinese onderzoekers denken een oplossing gevonden hebben. Lees verder

Zeezandwinning verwoestend voor zeeleven

beton

Zand wordt onder meer gebruikt voor de productie van beton

Jaarlijks wordt er zo’n zesmiljard ton zand uit de oceanen gebaggerd. Volgens het milieuprogramma van de VN (UNEP) is dat zowel slecht voor het zeeleven als voor de (menselijke) kustbewoners. Deze bedreiging komt nog eens bovenop de andere door de mens veroorzaakte bedreigingen zoals verzuring, opwarming en kunststofvervuiling. Ook het veertiende duurzame-ontwikkelingsdoel van de VN, de bescherming en het duurzame gebruik van de oceanen, lijkt steeds verder uit het zich te verdwijnen. Lees verder

“Moderne scheikunde is rotzooi”

Perfluorcubaan

Per- of octofluorcubaan, in 2022 molecuul van het jaar, behoort tot de PFAS-familie (afb: WikiMedia Commons)

Promovenda Hannah Flerlage en Chris Slootweg  Van ’t Hoffinstituut van de universiteit van Amsterdam betogen in Nature Reviews Chemistry dat scheikundigen verder moeten kijken dan reactiekolf en  zuurkast. Ze vinden dat hun vakgebied zal moeten vergroenen om het hoofd te bieden aan de milieurampen die dreigen of de aarde al teisteren; mede het gevolg van het werk van hun vakgenoten. Net als de rest van de mensheid moeten scheikundigen streven naar doelmatigheid, veiligheid en kringlopen, aldus het tweetal. Lees verder

Werelduitputtingsdag 2023: 2 augustus

Uitputtingsdag per land

De uitputtingsdag verschilt sterk per land. Rijke landen leven een groot deel van het jaar op krediet (afb: Global Footprint Network)

Al vele jaren souperen de mensen de natuurlijke hulpbronnen eerder op dan de natuur kan opbrengen. De laatste jaren was die uitputtingsdag elk jaar weer vroeger.  Het vorig jaar was de koek al op op 28 juli. Dit jaar passeren we ‘pas’ op 2 augustus die gevaarlijke kaap. Overigens hebben vele rijke landen die uitputtingsdag al veel eerder bereikt met als treurige kampioenen Qatar en Luxemburg. Die ‘winst’ blijkt overigens vooral te komen door de verbetering van de berekening van deze voor de mensheid droevige dag. De rest van het jaar leven op krediet, dat wil zeggen: we knijpen de aarde steeds verder uit. Lees verder

Proef zeemijnbouw bij Japan pakt slecht uit voor zeeleven

Een proef met zeewinning van mineralen in de Stille Oceaan op 900 m diepte nabij Japan blijkt zeker een jaar nadat de winning was gestaakt nadelige invloed te hebben op het zeeleven ter plekke.  Tot dertien maanden na de proefwinning bleken er daar aanzienlijk minder vissen, garnalen en andere zeewezens voor te komen, zo constateerde de onderzoekers, ook (of erger nog) op aanpalend terrein waar sediment terecht was gekomen. Het mislukken van de besprekingen onder auspiciën van de zeebodemautoriteit ISA in Jamaica om tot afspraken te komen over de (diep)zeemijnbouw doen het ergste vrezen voor het behoud de kwetsbare natuur van de wereldzeeën. Lees verder