Je verdient bitcoins door ze te delven. Dat kost een hoop rekenkracht en dus energie… (afb: bitcoinmining.com)
In principe zijn cryptomunten prima alternatieven voor graaiende banken, maar ze brengen wel een groot risico met zich mee: het systeem om de transactie veilig te laten verlopen, de blokketentechniek, vreet energie. Dat ‘delven’ vergt zoveel energie dat in de VS kolencentrales die bijna waren afgeschreven weer volop draaien. Cryptomunten zijn zoals de zaken er nu voor staan gigantische klimaatbedervers. Lees verder
Mijn idee is dat het kapitalisme de oplossing van het klimaatprobleem ernstig in de weg staat. Dat systeem is gericht op winstmaximalisering en het aanpraten van ‘behoeftes’. Daarbij past het weggooien van nog prima functionerende producten, maar ook van schofterig veel levensmiddelen; van kleren (niet meer in de mode), meubilair (mijn smaak niet meer) tot keukens en elektronische apparatuur (het nieuwe model kan veel meer). Het is honderd keer lucratiever in e-afval naar goud te zoeken dan in goudmijnen, schrijft de Britse krant the Guardian. Zeventig jaar geleden gooiden we weinig weg, stelt de krant. 
Duurzaam is eigenlijk een onwoord. Het kan zowel betekenen dat om iets gaat dat lang meegaat (in tegenstelling tot wegwerpproducten) als iets dat het milieu (en het verlengde daarvan: het klimaat) niet schaadt. Duurzaam hoeft dus niet duurzaam te zijn. Onderzoekers rond Gibran Vita van de Noorse universiteit voor wetenschap en technologie (???;as) hebben eens gekeken naar de duurzaamheid (tweede betekenis), of eigenlijk het energieverbruik, van producten die lang(er meegaan. 
