Met een schepje suiker (β-cyclodextrine) blijkt capaciteit en levensduur van de vloei(stof)batterij een aanzienlijke impuls te krijgen. Die type batterijen zouden dienst kunnen doen om de stabiliteit van stroomvoorziening door zonne- en windenergie te waarborgen en bovendien zouden die niet afhankelijk (hoeven) zijn van eindige en soms schaarse grondstofvoorraden. Dan mag je pas over groen praten. Nu de praktijk nog. Lees verder
Categorie archieven: materialen
Bepaald zeeleven houdt huis in het ‘zevende continent’

De (week)dieren die zich ophouden in Kunststoffia: a)(a) een
velella sp. (b) een blauw porpitakwal
(c) een Portugees oorlogsschip (Physalia) (d) paarse
janthina-slak (e) een blauwe zeeslak (Glaucus ) (afb: Denis Riek)
Volgens mijn Bosatlas heeft de aarde zes continenten, maar er is inmiddels een zevende bijgekomen: Kunststoffia, de massa van kunststofafval die zich heeft opgehoopt ergens tussen Hawaii en Californië, zo groot als Frankrijk. Veel mensen zien die vervuiling is als grote schandvlek, maar sommige dieren doen er hun voordeel. Dat zagen onderzoekers van de universiteit van Georgetown al in 2019. Vorig jaar meldden ze dat de dieren die er zich thuis voelen zich vooral ophouden temidden van de polymere troep van mensen. Dat kan een probleem worden bij het opruimen. Lees verder
Molybdeendisulfidezonnecel zou veel efficiënter zijn dan siliciumcel
Onderzoeksters van de universiteit van Colorado denken dat molybdeendisulfide de opbrengst van de tegenwoordig veel gebruikte siliciumzonnecelllen zou kunnen verdubbelen. Extreem dunne (tweedimensionale) lagen van het in de natuur voorkomende en volgens de onderzoeksters rijk molybdeendisulfide zouden de beste resultaten opleveren. Lees verder
Zuurstofionbatterij dé oplossing (?) Nouhou…
Weer een nieuw record voor een zeer onpraktische supergeleider
Ranga Dias weet kennelijk van geen ophouden als het gaat om supergeleiders die supergeleidend zijn bij kamertemperatuur. Nadat eerdere pogingen op losse schroeven kwamen te staan doet hij nu weer een poging en krijgt daarvoor (weer) een podium in Nature. Nu gaat het om een hogedrukmengsel lutetium, waterstof en een tikje stikstof die onder grote druk 10 000 maal de atmosferische druk. Lutetium is een zeldzame zeldzame aarde. De bereikte maximale temperatuur zou 21°C zijn. In zijn Nature-artikel hebben de onderzoekers het over bijna huiskamerdrukken (als die zich op de bodem van een diepe oceaan zou bevinden). Lees verder
Handwas veroorzaakt minder polymere deeltjes dan machinewas
In nagenoeg elk hoekje van de wereld vindt je bewijzen van het bestaan van de mens. De zeeën en oceanen zitten er vol mee. Kunststofdeeltjes vormen daarvan voorbeeld. Duidelijk is dat het zeeleven daar niet van opknapt. Nu blijkt dat handwas aanzienlijk minder polymere kleine deeltjes veroorzaakt dan machinewas. Doe er je voordeel mee. Lees verder
Is het herstel van de ozonlaag echt op de goede weg?
Al een aantal jaren lees en hoor je over het beruchte gat in de ozonlaag, vooral, boven de Zuidpool wisselende berichten. Nu wordt weer gemeld door de groep wetenschappers die het herstel in de gaten houdt dat ‘we op de goede weg zijn’. Dat gat werd vooral veroorzaakt door drijfgassen als cfk’s. In 1987 werd in Montréal een opmerkelijk akkoord gesloten (in feite een voorloper van het Klimaatakkoord) om die drijfgassen te verbieden. Lees verder
Romeins beton wordt sterker met de jaren
Nieuwe koelmethode heeft geen koelmiddelen nodig
Bij alles wat ingenieurs voor ons bedacht hebben zitten altijd wel wat losse draden (waar ze dan weer een ‘oplossing’ voor bedenken, enzovoort). Koelen door samenpressen en uitzetten (adiabatische expansie) van een gas lijkt prima te werken, maar die koelvloeistoffen zijn vaak niet van die prettige verbindingen. zoals de problemen met chloorfluorkoolwaterstoffen (cfk’s) voor de ozonlaag aantoonde. Nu denken onderzoekers een ‘groen(er?)’ alternatief te hebben, zonder koelvloeistoffen. Lees verder
Waterdruppels langs een draad om nevel te ‘oogsten’
Onderzoekers van de Amerikaanse Noordwestuniversiteit hebben onderzocht wat de optimale omstandigheden zijn om vloeistofdruppels via een waterminnende draad te vervoeren. Die techniek zou van pas komen bij het ‘oogsten’ van water uit nevel, maar ook voor het scheiden van olie en water, het bestrijden van mist enzovoort. De transportsnelheid zou vooral worden bepaald door de wrijving (viscositeit van de vloeistof) tussen druppel en draad. Lees verder