Met behulp van ‘stikstofgaten’ in diamantjes, bij wijze van kwantumbits, zou een stabielere kwantumcomputer te bouwen zijn (afb: MIT)
Ik schrijf ze maar braaf op, al die stukjes hoe de kwantumcomputer weer wat dichter bij de werkelijkheid zou zijn gekomen, maar of het echt helpt weet ik natuurlijk niet. Ik heb nergens echt verstand van en al helemaal niet van die ‘rare’ kwantum-mechanica. Nu melden twee onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS) weer dat hun vinding dat onbegrijpelijke kwantumfenomeen superpositie zou kunnen stabiliseren, waardoor het kwantumrekentuig weer een stapje dichterbij zou zijn gekomen. Hun truc met diamantjes met een zogenaamd ‘stikstofgat’ zou de superpositietijd met een factor duizend verlengd hebben. Lees verder
Een hartversterkertje lijkt in het vervolg niet langer in borrel te zijn, maar een dosis vitamine D. Tenminste als het klopt wat onderzoekers van de universiteit van Leeds (hebben ze daar een universiteit?) gevonden hebben. In een studie van vijf jaar met patiënten met chronisch 
Een onderzoeksgroep van het Centrum voor Oppvlaktechemie en Katalyse van de KU Leuven zou er als eerste ter wereld in geslaagd zijn om een zonnepaneel te ontwerpen dat louter op basis van zonlicht en waterdamp uit de lucht waterstofgas kan produceren. Waterstofgas is de ‘ideale’ brandstof, omdat verbranding, meestal via 
Ik zal de laatste zijn die de voortbrengselen van wat we kunstmatige intelligentie noemen de hemel in prijst. Winnen met schaken of go, dat kunnen computers nog wel, maar dat is gewoon een kwestie van snel rekenen. Ik moet mijn mening toch ietwat bijstellen. In Japan deed een ‘intelligente’ schrijfrobot als co-schrijver mee aan een literaire prijs mee en volgens ‘brein’ 